Gdyby ściany mogły mówić 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gdyby ściany mogły mówić 2
If These Walls Could Talk 2
Gatunek

dramat obyczajowy

Data premiery

5 marca 2000 r.

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

96 min

Reżyseria

Jane Anderson (1961),
Martha Coolidge (1972),
Anne Heche (2000)

Scenariusz

Jane Anderson (1961),
Sylvia Sichel (1972),
Alex Sichel (1972),
Anne Heche (2000)

Główne role

Vanessa Redgrave,
Chloë Sevigny,
Michelle Williams,
Sharon Stone,
Ellen DeGeneres
oraz Paul Giamatti

Muzyka

Basil Poledouris

Zdjęcia

Peter Deming (2000),
Paul Elliott (1961),
Robbie Greenberg (1972)

Scenografia

Nina Ruscio

Kostiumy

Julia Caston

Montaż

Margaret Goodspeed

Produkcja

Mary Kane

Wytwórnia

HBO
Team Todd

Dystrybucja

HBO

Gdyby ściany mogły mówić 2 (ang. If These Walls Could Talk 2) – amerykański telewizyjny dramat filmowy z 2000 roku, składający się z trzech nowel w reżyserii Jane Anderson, Marthy Coolidge i Anne Heche.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Nowela 1961[edytuj | edytuj kod]

Nowela 1972[edytuj | edytuj kod]

Nowela 2000[edytuj | edytuj kod]

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Na całość filmu składają się trzy segmenty, każdy z nich – rozgrywający się w różnej od poprzedniego lub poprzedzającego czasoprzestrzeni – traktuje o losach amerykańskich lesbijek.

Bohaterka pierwszej opowieści, Edith Tree (Redgrave), traci partnerkę, Abby Hedley, która umiera, trafiwszy do szpitala po rzekomo błahym wypadku. Edith, także wieloletnia współlokatorka zmarłej, kontaktuje się z jej rodziną. Tym jednak, po śmierci krewnej, zależy wyłącznie na przejęciu jej majątku. Osobista tragedia Edith nie zostaje przez Hedleyów zauważona.

Drugi z segmentów jest historią o nietolerancji. Z brakiem akceptacji w środowisku lesbijskim spotyka się bowiem Amy (Sevigny), niezależna nonkonformistka, nosząca męskie ubranie i jeżdżąca na motocyklu. Amy staje się jednak obiektem fascynacji młodej feministki Lindy (Williams), która za swoje skłonności seksualne zostaje wyrzucona z uczelnianej organizacji feministycznej. Dziewczyny nawiązują ze sobą romans.

Bohaterkami ostatniej historii są Fran (Stone) i Kal (DeGeneres), dwie lesbijki, które – po latach udanego związku – zapłonęły chęcią posiadania potomka. Odmówiwszy parze zaprzyjaźnionych gejów, chętnych do spłodzenia dziecka, Kal i Fran decydują się na sztuczne zapłodnienie; w tym celu trafiają do banku spermy, gdzie jednak dowiadują się, że wybór nasienia odpowiedniego mężczyzny nie należy do łatwych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]