Gwiazdosz koronowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Geastrum coronatum)
Gwiazdosz koronowaty
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gwiazdoszowce

Rodzina

gwiazdoszowate

Rodzaj

gwiazdosz

Gatunek

gwiazdosz koronowaty

Nazwa systematyczna
Geastrum coronatum Pers.
Syn. meth. fung. (Göttingen) 1: 132 (1801)

Gwiazdosz koronowaty (Geastrum coronatum Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny gwiazdoszowatych (Geastraceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Geastrum, Geastraceae, Geastrales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako promieniak wrębiasty i gwiazdosz uwieńczony[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

Za młodu kuliste, niekiedy nieco spłaszczone. 1-4 cm średnicy, całe pokryte warstewką grzybni. Okrywa zewnętrzna pęka do połowy wysokości owocnika na 6-12 trójkątnych niehigroskopijnych płatów, które rozchylają się gwiazdkowato i utrzymują grubą warstwę grzybni z podłożem. Rozchylone owocniki osiągają 4-9 cm średnicy. Ramiona świeżych okazów brązowoszare lub ciemnoszare, suche jaśniejsze, szarawe lub kawowe. Okrywa wewnętrzna odwrotnie gruszkowata, wyższa niż szersza, osadzona na wyraźnej, krótkiej i grubej szyjce. U nasady okrywy wewnętrznej wyraźna apofiza. Szczytowy otwór płaski lub nieco wzniesiony, frędzlowaty, bez talerzyka, ale z jaśniejszą kolistą sferą. Wnętrze owocnika czarnobrązowe[3].

Wysyp zarodników

Czarnobrązowy. Zarodniki brązowe, kuliste, dość grubo brodawkowato-kolczaste, o rozmiarach 4-5,5 µm[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

W Polsce jest dość rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony na wymarcie[4]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Austrii, Danii, Estonii, Holandii, Szwecji, Litwie[2]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[5], od 9 października 2014 r. nie znajduje się już na liście gatunków chronionych[6].

Rośnie od sierpnia do listopada, stare owocniki można obserwować niemal przez cały rok. Występuje w lasach liściastych, iglastych, parkach i ogrodach; rzadki, w niektórych okolicach w ogóle niespotykany[3].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Grzyb niejadalny.

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Gwiazdosza koronowatego można pomylić z gwiazdoszem długoszyjkowym (Geastrum pectinatum), którego kulista główka jest u dołu grzebieniasto bruzdkowana.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  2. a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. a b c Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. s. 614. ISBN 83-7404-513-2.
  4. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  5. Załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1765)
  6. Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów