Wysyp zarodników
Wysyp zarodników – zebrane na papierze zarodniki grzyba[1]. Wysyp zarodników pozwala ocenić barwę masy zarodników. Jest ona jedną z cech, dzięki której można nieuzbrojonym okiem określić gatunek grzyba. Niektórych gatunków blaszkowych grzybów kapeluszowych nie da się oznaczyć bez określenia koloru wysypu zarodników. Wysyp zarodników otrzymuje się układając dojrzały kapelusz hymenoforem do dołu na białej kartce. Po kilku lub kilkunastu godzinach należy usunąć kapelusz. Na kartce pozostają zarodniki o kolorze właściwym dla danego gatunku[2].
Uwagi:
- Ze zbyt młodych i zbyt starych owocników wysypu nie uzyska się – w pierwszym przypadku zarodniki są jeszcze niedojrzałe, w drugim zostały już uwolnione[1].
- Owocnik dobrze jest przykryć naczyniem aby zapobiec rozproszeniu lub zanieczyszczeniu zarodników. Osłona nie może być szczelna ponieważ z zaparowanych owocników na ogół nie uzyska się wysypu[1].
- W przypadku bardzo małych owocników nie odrywa się trzonu, aby przedwcześnie nie wyschnął. Na kartce wykonuje się otwór o średnicy trzonu i wkłada się do niego trzon, zanurzając go w małym naczyniu z wodą[1].
Barwa wysypu zarodników i barwa pojedynczych zarodników oglądanych pod mikroskopem nie jest równoważna. Zarodniki w wysypie zarodników (czasami określane jako zarodniki w masie) są ciemniejsze, w porównaniu do pojedynczych zarodników w widoku mikroskopowym. Zarodniki określane podczas obserwacji mikroskopowej jako hialinowe (bezbarwne i przeźroczyste), oceniane w formie wysypu są białe[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, s. 61–61, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Till R. Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, s. 22–35, ISBN 83-85444-65-3.