Genowefa Dulębina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Genowefa Dulębina
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1904
Skrzeczoń

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1980
Kraków

Miejsce spoczynku

Cmentarz Salwatorski w Krakowie

Zawód, zajęcie

bibliotekarz, nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Genowefa Dulębina (Dulęba) (ur. 11 sierpnia 1904 w Skrzeczoniu, zm. 11 lutego 1980 w Krakowie)[1] – organizatorka bibliotek, bibliotekarz, nauczycielka, działaczka oświatowa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Genowefa Dulębina, z domu Wróbel, urodziła się w Skrzeczoniu na Śląsku Cieszyńskim. Była żoną Kazimierza Dulęby (1900-1959). Ukończyła Studium WWP (Wolnej Wszechnicy Polskiej). W 1937 była instruktorką ds. bibliotek w Oddziale Oświaty Pozaszkolnej Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego (OSK)[2]. W latach 30. organizowała kursy bibliotekarskie. Po II wojnie światowej, w latach 1945-1950 pracowała jako wizytator bibliotek w Kuratorium OSK, od 1947 była pedagogiem w Państwowym Liceum Bibliotekarsko-Księgarskim w Krakowie, gdzie prowadziła zajęcia z bibliotekarstwa, bibliotekoznawstwa i metodyki pracy z czytelnikiem[3]. Od 1949 na Wydziale Oświatowo-Bibliotekarskim Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Krakowie wykładała ustawodawstwo i organizację sieci bibliotecznej, a wcześniej prowadziła ćwiczenia z bibliotekarstwa[4]. Była kustoszem Miejskiej Biblioteki Publicznej w Krakowie. Po 1962 była wykładowcą, wchodzącego w skład Studium Przedmiotów Fakultatywnych, Studium Bibliotekarskiego związanego z Miejską Biblioteką Publiczną później z Biblioteką Główną Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie[5]. W maju 1965, podczas uroczystości z okazji Dnia Działacza Kultury, została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Została pochowana na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie, sektor SC9-9-11[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biogram - Biblioteka Jagiellońska Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], bj.uj.edu.pl [dostęp 2020-01-11].
  2. Barbara Sordylowa , W pięćdziesiątą rocznicę uchwalenia dekretu o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi, "Przegląd Biblioteczny" 2/3, Warszawa 1996.
  3. Małgorzata Dudziak-Kowalska, Barbara Janczak, Z dziejów średniego szkolnictwa bibliotekarskiego: liceum bibliotekarskie w Krakowie (1947-1960) "Biblioteka" 15 (24), 2011, s. 206.
  4. Jerzy Krawczyk, Przyczynek do kształcenia bibliotekarzy w Krakowie w XX wieku (do lat siedemdziesiątych), „Biblioteka i Edukacja”, 0 (7), 24 czerwca 2015, ISSN 2299-565X [dostęp 2020-01-11] (pol.).
  5. Antoni Jopek , Studium Fakultatywne [w:] Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w latach 1946-1981 Kraków 1981, s. 302-303.
  6. "Poradnik bibliotekarza" nr 7-8 (189-190), R. XVII, 1965. Wśród książek: Odznaczenia dla bibliotekarzy, s. 252.
  7. GROBONET 2.6 - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-01-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Korpała Józef, Genowefa Dulębina (1904-1980): życiorysy ludzi książki, "Informator Bibliotekarza i Księgarza", 1982, s.231-236.