Georg Gottlieb Pusch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg Gottlieb Pusch na znaczku

Georg Gottlieb Pusch (Jerzy Bogumił Koreński) (ur. 15 grudnia 1790 w Sahlis, zm. 2 października 1846 w Warszawie) – niemiecko-polski geolog i paleontolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Akademii Górniczej we Fryburgu, studia ukończył w 1810 roku. Ponadto w 1815 roku ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie w Lipsku. Od 1816 roku wykładowca w Szkole Akademiczno-Górniczej w Kielcach, pracował też w Dyrekcji Górniczej. Od 1827 roku w Warszawie, gdzie nadal pracował jako urzędnik Dyrekcji Górniczej. W 1832 roku mianowany radcą górniczym. W 1842 roku otrzymał szlachectwo dziedziczne.

Osiągnięcia naukowe[edytuj | edytuj kod]

Wydana w 1837 praca Puscha pt. Polens Paläontologie zawiera syntezę ówczesnej wiedzy na temat skamieniałości występujących w Polsce[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Na jego cześć nazwano kilka gatunków zwierząt kopalnych, na przykład jurajskiego amonita Pseudovirgatites puschi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Franciszek Bieda, Historia paleontologii w Polsce, Warszawa–Kraków–Łódź–Poznań–Zakopane: Polska Akademia Umiejętności, 1948.
  2. Jan Kutek, Arnold Zeiss, Tithonian-Volgian ammonites from Brzostówka near Tomaszów Mazowiecki, Central Poland, „Acta Geologica Polonica”, 24 (3), 1974, s. 505–542 [dostęp 2024-03-04] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 437–438. ISBN 83-01-00656-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]