Przejdź do zawartości

Uniwersytet w Lipsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uniwersytet w Lipsku
Universität Leipzig
Alma Mater Lipsiensis
Godło
ilustracja
Dewiza

Aus Tradition Grenzen überschreiten

Data założenia

1409

Typ

uczelnia publiczna

Państwo

 Niemcy

Adres

Ritterstraße 26
D-04109 Leipzig

Liczba studentów

31.022 (2021/22)[1]

Rektor

prof. dr Eva Inés Obergfell

Członkostwo

Socrates-Erasmus, Sieć Utrechcka

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet w Lipsku”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet w Lipsku”
Ziemia51°20′19,32″N 12°22′43,42″E/51,338700 12,378728
Strona internetowa

Uniwersytet w Lipsku, Uniwersytet Lipski (niem. Universität Leipzig) – niemiecki uniwersytet publiczny w Lipsku, założony w 1409 roku, będący jednym z najstarszych w Europie Środkowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet powstał z fundacji książąt saskich Fryderyka I Kłótnika i Wilhelma II Bogatego w oparciu o bullę antypapieża Aleksandra V. Założenie uczelni wiązało się z migracją z Uniwersytetu Praskiego profesorów i studentów nacji niemieckich i polskiej, sprzeciwiających się dominacji czeskiej i naukom Jana Husa[2].

Wzorem Pragi, w charakterystyczny dla wielu średniowiecznych uniwersytetów sposób, studenci w Lipsku zorganizowani byli w cztery nacje: Misniensium (Miśnia), Saxorum (Saksonia), Bavarorum (Bawaria) i Polonorum (Polska)[3].

Wśród studentów Uniwersytetu w Lipsku byli na przestrzeni wieków m.in.: Felix Bloch, Peter Debye, Paul Ehrlich, Werner Heisenberg, Gottfried Wilhelm von Leibniz, Gotthold Ephraim Lessing, Friedrich Nietzsche, Johann Wolfgang von Goethe, Angela Merkel[2].

1 kwietnia 2022 roku urząd rektora objęła prof. Eva Inés Obergfell, zastępując na tym stanowisku prof. Beate Schücking, której druga kadencja zakończyła się po 11 latach 31 marca 2022 roku. Tym samym Obergfell, profesor prawa, jest drugą kobietą na stanowisku rektora w ponad 600-letniej historii Uniwersytetu w Lipsku[4].

Polacy na uczelni

[edytuj | edytuj kod]

W XV wieku kształcił się tu pierwszy polski drukarz Kasper Elyan. W 1556 r. naukę na uczelni podjął kartograf Wacław Grodziecki. W latach 1567–1569 studiował tu działacz kontrreformacyjny Kasper Cichocki, a w 1571 teolog i historyk Jan Łasicki. W 1592 r. na uniwersytet zapisał się późniejszy urzędnik publiczny, Krzysztof Palczowski. W 1629 r. studia rozpoczął tu przyszły hetman wielki litewski Janusz Radziwiłł. W 1698 r. studia tu podjął Georg Peter Schultz. W 1768 r. ukończył tu studia lekarskie Jerzy Chrystian Arnold. Od 1789 r. teologię i filologię studiował na uczelni autor pierwszego słownika języka polskiego, Samuel Linde, który w 1791 r. został na niej lektorem języka polskiego i literatury polskiej. Na początku XIX wieku odbywał tu studia prawnicze polski poeta i urzędnik Tomasz Kantorbery Tymowski. W 1871 r. stopień doktora filozofii na Uniwersytecie w Lipsku otrzymał Marian Baraniecki, a w 1874 r. stopień doktora nauk filozoficznych uzyskał psycholog Julian Ochorowicz. Na przełomie XIX i XX wieku na uczelni studiowali: Seweryn Tymieniecki, Antoni Danysz, Franciszek Czerny-Schwarzenberg, Stanisław Waryński, Stefan Łaszewski, Tadeusz Zieliński, Jan Biziel, Leon Sternbach, Stefan Jentys, Michał Wolski, Wacław Anczyc, Andrzej Mielęcki, Mieczysław Pańkowski, Konstanty Janicki, Kazimierz Filip Wize, Władysław Witwicki, Marceli Barciński, Henryk Ułaszyn, Kazimierz Fajans, Andrzej Gawroński, Marian Górski, Stefan Ehrenkreutz, Zdzisław Ludkiewicz, Czesław Znamierowski i Ireneusz Wierzejewski. W latach 60. XX wieku na uniwersytecie studiował Zdzisław Wawrzyniak, a w latach 90. Dariusz Chwastek. W XXI wieku psychologię ukończyła tu piłkarka ręczna Karolina Kudłacz-Gloc.

Po II wojnie światowej wykładowcami Uniwersytetu w Lipsku byli historyk medycyny Stanisław Schwann i filolog Józef Rurawski.

W 1992 r. na uczelni zostało reaktywowane Towarzystwo Naukowe Jabłonowskich, założone pierwotnie w Lipsku w roku 1768 przez księcia Józefa Aleksandra Jabłonowskiego.

Wydziały

[edytuj | edytuj kod]
Laboratorium wydziału chemii
  • Wydział Teologii
  • Wydział Prawa
  • Wydział Historii, Sztuki i Nauk Orientalistycznych
  • Wydział Filologii
  • Wydział Nauk Pedagogicznych
  • Wydział Nauk Socjalnych i Filozofii
  • Wydział Nauk Ekonomicznych
  • Wydział Nauk Sportowych
  • Wydział Medycyny
  • Wydział Matematyki i Informatyki
  • Wydział Nauk Biologicznych, Farmacji i Psychologii
  • Wydział Fizyki i Nauk Geologicznych
  • Wydział Chemii i Mineralogii
  • Wydział Medycyny Weterynaryjnej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jahresbericht 2021 (Raport Roczny 2021) [online], uni-leipzig.de, 14 października 2025 [dostęp 2025-10-14] (niem.).
  2. a b M. Krawczyk, Pokój, muzyka i handel. Niemieckie ośrodki uniwersyteckie (5), Magazyn Historyczny „Mówią Wieki” i Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej [dostęp 2015-11-06].
  3. J. Ziaja, Studenci ze Śląska na Uniwersytecie Krakowskim w XV wieku, Polonia Viva, 18.11.2013 [dostęp 2015-11-06].
  4. Rektorin Prof. Dr. Eva Inés Obergfell tritt ihr Amt an [online], uni-leipzig.de, 14 października 2025 [dostęp 2025-10-14] (niem.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]