George Becali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Becali
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1958
Zagna

Poseł do PE VII kadencji
Okres

od 14 lipca 2009
do 18 grudnia 2012

George „Gigi” Becali (ur. 25 czerwca 1958 w Zagnie w okręgu Braiła) – rumuński polityk i przedsiębiorca, właściciel klubu piłkarskiego Steaua Bukareszt, od 2009 do 2012 poseł do Parlamentu Europejskiego, parlamentarzysta krajowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Bukareszteńskim. Zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w różnych branżach, kontrolując różne spółki prawa handlowego i powołaną przez siebie fundację. Stał się jednym z najbogatszych ludzi w Rumunii. W latach 90. wszedł do rady właścicieli klubu piłkarskiego Steaua Bukareszt, przejął wkrótce faktyczną władzę w klubie.

Wielokrotnie wywoływał kontrowersje swoimi publicznymi wypowiedziami uznawanymi za ksenofobiczne. Twierdził m.in., że klub sportowy CFR 1907 Cluj jest finansowany przez „węgierskich masonów”[1]. Prowadzono również postępowania związane z podejrzeniami co do nieprawidłowości prowadzonych przez niego interesów biznesowych. W 2009 przez kilkanaście dni był tymczasowo aresztowany pod zarzutem bezprawnego pozbawienia wolności. Został zatrzymany po tym, jak z ochroniarzami wywiózł trzech mężczyzn podejrzewanych o kradzież jego samochodu[2].

W 2000 kandydował do Izby Deputowanych jako przedstawiciel organizacji mniejszości włoskiej. W 2004 stanął na czele Partii Nowej Generacji. W tym samym roku ubiegał się o urząd prezydenta, zdobywając w pierwszej turze wyborów 1,77% głosów. W 2007 i 2008 jego ugrupowanie nie przekraczało wyborczego progu w wyborach europejskich i krajowych.

W wyborach w 2009 jako niezależny kandydat z listy Partii Wielkiej Rumunii uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Europejskiego. Nie przystąpił do żadnej frakcji, został członkiem Komisji Handlu Międzynarodowego[3].

W listopadzie 2009 wziął udział w wyborach prezydenckich w Rumunii, w których zajął siódme miejsce, uzyskując 1,91% głosów poparcia[4].

W 2012 w wyborach krajowych z rekomendacji Partii Narodowo-Liberalnej uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych[5]. W 2013 został skazany na karę trzech lat pozbawienia wolności za nadużycia przy wymianie gruntów z ministerstwem obrony narodowej w latach 1996–1999[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Îi fac pe unguri!”. gsp.ro, 12 lutego 2008. [dostęp 2009-12-07]. (rum.).
  2. Becali zu Freiheitsberaubung verhört. zoro.ro, 2 kwietnia 2009. [dostęp 2009-12-07]. (niem.).
  3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2009-12-07].
  4. Situatia Vorturilor Valabil Exprimate Presidentele Romaniei. Biroul Electoral Central, 24 listopada 2009. [dostęp 2009-12-07]. (rum.).
  5. Profil na stronie Izby Deputowanych. [dostęp 2012-12-21]. (rum.).
  6. Gigi Becali, condamnat la 3 ani de inchisoare cu executare. realitatea.net, 20 maja 2013. [dostęp 2013-05-24]. (rum.).