Gerlach z Houthem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Gerlach z Houthem
asceta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1100 AD
Walkenburg, Holandia

Data i miejsce śmierci

ok. 1172 AD
Houthem, Holandia

Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

Kościół katolicki - 5 stycznia

Atrybuty

wydrążone drzewo

Szczególne miejsca kultu

Houthem, Holandia

Święty Gerlach z Houthem (ur. ok. 1100 w Walkenburgu w Holandii, zm. 5 stycznia 1172 lub 1177) –święty Kościoła katolickiego[1], asceta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Najprawdopodoniej był synem majętnej, rycerskiej rodziny z terytorium Walkenburga. Gozewijn III, współczesny Gerlachowi, był powiernikiem cesarza Fryderyka I Barbarossy i brał udział w jego włoskich kampaniach. Najpewniej Gerlach należał do drużyny Gozewijna i razem z nim uczestniczył we wspomnianych walkach[2]. Po śmierci żony wyjechał do Jerozolimy. Tam przez kilka lat opiekował się chorymi i umierającymi. Po powrocie do Holandii zamieszkał w wydrążonym drzewie. Znajdowało się ono przy głównym trakcie prowadzącym z Kolonii do Morza Północnego przez Maastricht (do dzisiaj jest to uczęszczana droga). Tam wiódł ascetyczne życie, ale nie wycofał się zupełnie ze społeczeństwa, dlatego też nie można go nazywać eremitą[2]. Spał na usypanym z kamieni posłaniu, jadł chleb do którego podczas wyrabiania dodawano popiół. Na nagim ciele nosił włosiennicę a na niej swój stary, rycerski płaszcz z kolczugi. W ten sposób pokutował za swoje wcześniejsze, grzeszne życie. Zmarł 5 stycznia.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Obecnie w miejscowości Houthem znajduje się Sanktuarium św. Gerlacha. Kościół ten wybudowano w latach 1720-1727 na ruinach poprzedniej świątyni. Na miejscu znajduje się grobowiec oraz relikwiarz z czaszką i innymi kośćmi świętego. Uważa się, że znajdujący się pod grobem piasek posiada właściwości uzdrawiające.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vera Schauber, Hanns Michael Schindler, Święci na każdy dzień, Bogusław Widła (tłum.), Warszawa: „Świat Książki”, 2000, ISBN 83-7227-616-1, OCLC 233514224.
  2. a b Heiligdom/Sanctuary Sint Gerlach, Piet Mertens, Nijmegen 2009, ISBN 978-94-6004-023-8

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]