Gerontion
Gerontion – poemat T.S. Eliota opublikowany po raz pierwszy w 1920. Utwór jest monologiem dramatycznym[1], wypowiadanym przez starego człowieka, który obserwuje toczącą się I wojnę światową. Został napisany wierszem białym[2]. Ma siedemdziesiąt pięć wersów. Na język polski utwór przełożył Jerzy Niemojowski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael E. O’Reilly: Commentary on T.S. Eliot’s poem, Gerontion. michaeloreilly.blogspot.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
- ↑ prosody, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-12-21] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Eliot: Wybór poezji. Wybrał i wstępem opatrzył Krzysztof Boczkowski. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01725-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Eliot: Gerontion. poetryfoundation.org. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
- T.S. Eliot: Gerontion. Bartleby.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
- Marshall Walker: Eliot's Little Symphony. A Note on Gerontion. tandfonline.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
- Michael E. O’Reilly: Commentary on T.S. Eliot’s poem, Gerontion. michaeloreilly.blogspot.com. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).
- Grover Smith (i inni): On „Gerontion”. english.illinois.edu. [dostęp 2016-12-21]. (ang.).