Gga
Gga – almanach poezji futurystycznej wydany przez Anatola Sterna i Aleksandra Wata w grudniu 1920 roku. Nakład wynosił 500 egzemplarzy. Tytuł to skrót zdania gga gąsiora jest piękniejsze od śpiewu słowika[1]. Podtytuł brzmiał: „Pierwszy polski almanach poezji futurystycznej. Dwumiesięcznik prymitywistów”. Zawierał m.in. wiersze obu redaktorów oraz manifest „Prymitywiści do narodów świata”.
Prymitywiści do narodów świata[edytuj | edytuj kod]
Manifest zawiera stanowcze odrzucenie powagi oraz wyjątkowej roli poety (liści lauru, którymi nas wieńczycie, użyjemy jako przyprawy do potraw[2]. Twórczość nie ma opierać się na poetyckim natchnieniu, ale na celowym intelektualnym wysiłku autora. Sztuka ma być egalitarna, powszechna, dostępna tłumom. Według futurystów forma jest ważniejsza od treści, do formy poezji należy również kształt i rodzaj czcionek. Podstawową wartością słowa jest dźwięk, a nie znaczenie. Należy odrzucić tradycję, szczególnie tradycję polskiego romantyzmu (mickiewicz jest ograniczony. słowacki jest niezrozumiałym bełkotem[3]).
Dalsze losy publikacji[edytuj | edytuj kod]
10 lutego 1921 roku cały nakład almanachu został skonfiskowany przez cenzurę, powodem miała być nieprzyzwoitość zamieszczonych w nim wierszy. Mimo apelu „Kuriera Polskiego” „Gga” nie została zwrócona autorom[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kowalczykowa 1978 ↓, s. 45.
- ↑ Jarosiński 1978 ↓, s. 4.
- ↑ Jarosiński 1978 ↓, s. 5.
- ↑ Jarosiński 1978 ↓, s. XL.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alina Kowalczykowa: Programy i spory literackie w dwudziestoleciu 1918–1939. Warszawa: 1978.
- Zbigniew Jarosiński: Antologia polskiego futuryzmu i Nowej Sztuki. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978. ISSN 0208-4104.