Gianni Vella
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Gianni Vella (ur. 9 maja 1885 w Cospicui, zm. 3 września 1977 w Buġibbie) – maltański artysta. Po studiach w Rzymie wykonał wiele dzieł religijnych, które można znaleźć w wielu kościołach na Wyspach Maltańskich, ale stworzył także kilka dzieł świeckich, w tym obrazy pejzażowe, karykatury i projekty znaczków.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Gianni Vella urodził się w Cospicui 9 maja 1885. Zaczął malować w młodym wieku, tworząc obrazy i inne dekoracje na festy Niepokalanego Poczęcia w swoim rodzinnym mieście. Przez siedem lat był uczniem włoskiego artysty Attilo Palombiego, i w tym czasie pracował nad freskami w różnych kościołach[1].
Vella został w końcu zatrudniony w departamencie edukacji jako mistrz rysunku i zilustrował książkę Alberta Laferli „The Story of Man in Malta”. W 1907, po rekomendacji Palombiego, wyjechał do Rzymu, aby studiować w Akademii Brytyjskiej i Accademia di Belle Arti di Roma. Tam zdobył wiele nagród za swoje obrazy, a jego prace były wystawiane w kilku włoskich miastach[1].
W 1912 Vella wrócił na Maltę i otworzył pracownię artystyczną w stolicy Valletcie. Wykonał wiele obrazów religijnych i fresków, które można znaleźć w wielu kościołach i kaplicach na Wyspach Maltańskich. Pobierał też zlecenia na dekorownie prywatnych willi i domów. W swojej karierze, która trwała ponad pięć dekad, Vella pracował różnymi technikami, malował obrazy olejne, akwarele i pastele[1].
W 1921 Vella wziął udział w konkursie na projekt znaczka, a jego zgłoszenie było jednym z dwóch wybranych do emisji Melita w 1922. Jego projekt został wykorzystany na pięciu znaczkach, podczas gdy reszta zestawu została zaprojektowana przez Edwarda Caruanę Dingliego[2][3]. Wykonał także kreskówki dla gazety satyrycznej „Il-Ħmara” oraz zaprojektował maski na karnawał w 1927. Był stałym uczestnikiem corocznej wystawy sztuki, która odbywała się na Trade Fair Grounds w Naxxar. W 1976 otrzymał złoty medal od Maltańskiego Towarzystwa Sztuki, Producentów i Handlu[1].
Gianni Vella poślubił Mary Chretien i mieli troje dzieci: Marię, Aldo i Beppe. Zmarł 3 września 1977 w wieku 92 lat. W tym samym roku w lokalnej telewizji wyemitowano dokument o jego życiu. W 1983 w Muzeum Archeologicznym w Valletcie odbyła się wystawa jego prac[1].
Prace artysty[edytuj | edytuj kod]
Jednym z wczesnych dzieł Velli jest „Villa Borghese sotto Neve”, obraz olejny, za który otrzymał nagrodę podczas pobytu w Rzymie[1].
Godne uwagi dzieła religijne Velli obejmują Najświętsze Serce Jezusa w kościele Karmelitów Bosych w Birkirkarze, niektóre freski w kościele św. Publiusza we Florianie oraz dekoracje na sklepieniu i absydach katedry Wniebowzięcia NMP na Gozo. Inne świątynie, w których znajdują się dzieła Velli to kościoły św. Augustyna i św. Franciszka w Valletcie, kościoły parafialne w Marsie, Tarxien, Għaxaq, Safi, Gżirze, Naxxar, Birkirkarze, Lii, Mellieħa, Żurrieq, Qali, Nadur, Xagħra, Sannat, Munxar i San Lawrenz oraz różne inne kościoły i kaplice na Malcie i Gozo[1].
Niektóre z jego prac można również znaleźć w kolegium Św. Alojzego w Birkirkarze oraz w muzeum Wignacourta w Rabacie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Michael J. Schiavone: Dictionary of Maltese Biographies Vol. 2 G–Z. Pietà: Pubblikazzjonijiet Indipendenza, 2009, s. 1594–1595. ISBN 978-99932-91-32-9. (ang.).
- ↑ Melita Issue of Malta Stamps: 1922–26. British Empire Philately. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-16)]. (ang.).
- ↑ Malta’s 1922 Melita issue: Fine art or poorly done stamps?. Linn’s Stamp News, 2017-01-01. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-22)]. (ang.).
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Christian Attard: Gianni Vella: The life and works of a twentieth-century Maltese artist. Malta: Midsea Books, 2013. ISBN 978-99932-7-444-5.