Gigabit Interface Converter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
konwerter GBIC
miniGBIC LX

Gigabit Interface Converter (GBIC) – konwerter gigabitowego interfejsu w sieciach komputerowych opartych o standard Ethernet, używany do przejścia z medium światłowodowego na elektryczne. Istnieją następujące typy konwerterów GBIC:

  • SX – światłowód wielomodowy, zasięg do 550 m,
  • LX – światłowód jednomodowy, zasięg do 70 km,
  • LH – światłowód jednomodowy, zasięg do 10 km,
  • EX – światłowód jednomodowy, zasięg do 40 km,
  • BX – światłowód jednomodowy, zasięg do 10 km, transmisja dwukierunkowa przez 1 włókno światłowodowe,
  • CWDM – światłowód jednomodowy, zasięg do 70 km.

Od czasu rozpoczęcia produkcji transceiverów SFP, GBIC zaczęły wychodzić z użycia. SFP, zwane też mini-GBIC, posiadają te same funkcjonalności co GBIC, ale mają mniejsze wymiary[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Standard GBIC. sfp.guru. [dostęp 2016-11-04].