Glaukos z Karystos
Glaukos z Karystos – starożytny grecki atleta, pięściarz, zwycięzca igrzysk olimpijskich w 520 p.n.e.
Był synem Demylosa, chłopa z Karystos. Został wysłany przez ojca na igrzyska do Olimpii po tym gdy ten zauważył, jak syn podczas pracy w polu naprawiał radło, zbijając jego części pięścią[1][2]. W trakcie zawodów Glaukos nie umiał jednak parować ciosów i prawie przegrał z bardziej doświadczonym zawodnikiem. Dopiero gdy obecny na widowni ojciec krzyknął „wal, jak przy radle!”, wymierzył przeciwnikowi decydujące uderzenie i odniósł zwycięstwo[1].
W późniejszym okresie Glaukos dwukrotnie zwyciężył w igrzyskach pytyjskich i ośmiokrotnie zdobył wieniec na igrzyskach istmijskich oraz nemejskich, ciesząc się wielką sławą. Tyran Syrakuz Gelon mianował słynnego sportowca namiestnikiem sycylijskiej Kamariny, gdzie został zamordowany podczas zamieszek[2]. Syn Glaukosa, Glaukias z Eginy, uhonorował ojca posągiem, przedstawiającym go walczącego z fikcyjnym przeciwnikiem[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jerzy Łanowski: Święte igrzyska olimpijskie. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2000, s. 98. ISBN 83-7177-011-1.
- ↑ a b Mark Golden: Sport in the Ancient World from A to Z. London: Routledge, 2004, s. 71-72. ISBN 0-415-24881-7.