Przejdź do zawartości

Glinik Dolny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez EmptyBot (dyskusja | edycje) o 14:12, 25 lut 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Glinik Dolny
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo podkarpackie
Powiat

strzyżowski

Gmina

Frysztak

Liczba ludności (2013)

938[1]

Strefa numeracyjna

(+48) 17

Kod pocztowy

38-130

Tablice rejestracyjne

RSR

SIMC

0649137

Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: podkarpackie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Glinik Dolnywieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie strzyżowskim, w gminie Frysztak.

Wieś graniczy z miejscowościami: Twierdza, Widacz, Lubla, Glinik Średni i od północy z Frysztakiem. Nazwa najprawdopodobniej pochodzi od dominującego typu gleby - gliny. Wszystko wskazuje także na to, iż dawniej gliniki tworzyły jedną całość (najstarsze dokumenty mówią o Gliniku). Nie można też jednoznacznie określić, kiedy nastąpił podział.

Ślady obecności człowieka na tym terenie sięgają neolitu. Pierwsze wzmianki o tej miejscowości pochodzą z roku 1277 i 1474 kiedy to Bolesław Wstydliwy, a później Kazimierz Jagiellończyk uwalniali wsie należące do Cystersów od różnych danin. W rękach Cystersów tereny te pozostały do końca XV w. W 1532 r. nabył je od zakonu Marcin Frysztacki.

Kolejnymi właścicielami Glinika byli między innymi: Ankwicz i Bobola. W siedemnastym wieku mieli tu dworek Rojowscy. Późniejszym właścicielem był baron Lassollaye, który sprzedał dobra Konstantemu Kiernickiemu. Po zespole dworskim pozostały resztki parku ze starymi drzewami.

W miejscowości tej ulokowany jest kirkut i cmentarz choleryczny - oba z XIX w. W centrum wsi przy drodze zobaczymy kapliczkę przydrożną wybudowaną na planie prostokąta, zwieńczoną dwuspadowym dachem i krzyżem.

Pokłady gliny wykorzystywane są od wielu lat przez funkcjonującą nadal cegielnię. Tradycyjne nazwy części wsi to: Budy, Łysa Góra, Rogale,Granice

Gospodarka

We wsi działa cegielnia i dom pomocy społecznej dla ludzi nerwowo chorych.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Zobacz też

Linki zewnętrzne