Koniuszki Siemianowskie (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koniuszki Siemianowskie
gmina wiejska
1934–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

lwowskie

Powiat

rudecki

Siedziba

Koniuszki Siemianowskie

Powierzchnia (1934)

81,13 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


7502[2]

• gęstość

92,5 os./km²

brak współrzędnych

Koniuszki Siemianowskie – dawna gmina wiejska w powiecie rudeckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy były Koniuszki Siemianowskie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Chłopczyce, Czernichów, Dołobów, Koniuszki Siemianowskie, Michalewice, Nowosiółki Gościnne, Wistowice i Zagórze[3].

Przed 1939 wójtem gminy był Maciej Bundzylak[4].

Pod okupacją niemiecką w Polsce (GG) gminę zniesiono, włączając ją m.in. do nowo utworzonej gminy Rudki[5].

Po II wojnie światowej obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 551
  4. Poświęcenie Domu Ludowego w Zagórzu obok Rudek. „Wschód”. Nr 88, s. 2, 3, 30 czerwca 1938. 
  5. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG