Goniec Polski (1850–1851)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Goniec Polski
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Królestwo Prus

Adres

Poznań

Język

polski

Pierwszy numer

3 lipca 1850

Ostatni numer

grudzień 1851

Redaktor naczelny

Antoni Rose, Władysław Bentkowski

OCLC

1036301440

Goniec Polskidziennik ukazujący się w Poznaniu od 3 lipca 1850 do grudnia 1851.

Goniec był próbą utrzymania w Poznaniu polskiej prasy codziennej. Wskutek pruskich represji upadły dwa wcześniejsze polskie dzienniki: Gazeta Polska i Dziennik Polski. Redaktorem odpowiedzialnym pisma był Antoni Rose, a rzeczywistym Władysław Bentkowski. Na łamach Gońca poruszano zarówno polskie zagadnienia narodowościowe, jak i szersze spektrum spraw słowiańskich. Prześladowania ze strony zaborcy sprawiły, że pismo upadło w grudniu 1851[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1971, s.297

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]