Goranowci (obwód Kiustendił)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Gmina | |
| Powierzchnia |
20,486 km² |
| Wysokość |
575 m n.p.m. |
| Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
07922 |
| Kod pocztowy |
2565 |
| Tablice rejestracyjne |
КН |
Położenie na mapie obwodu Kiustendił  | |
Położenie na mapie Bułgarii  | |
 42°23′11,32″N 22°37′42,29″E/42,386478 22,628414
| |
Goranowci (bułg. Дворище) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Kiustendił, w gminie Kiustendił. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2022 roku miejscowość liczyła 75 mieszkańców[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pozostałości starożytnej i późnośredniowiecznej osady oraz nekropolii świadczą o tym, że teren ten był zamieszkany od czasów starożytnych[2]. Miejscowość ta to stara średniowieczna osada. W tureckich spisach Dżelepkeszanów z lat 1576–77 widniał pod nazwą Goranowecw kaazie Yłydża (Kiustendił)[2]. W 1866 r. wieś liczyła 60 gospodarstw i 469 mieszkańców. W 1868 r. otwarto szkołę, w 1885 r. wybudowano kościół pw. Świętej Trójcy[3]. W 1925 r. utworzono czitaliszte „Christo Botew”. Zachowało się wiele domów z początku XX wieku, które wyróżniają się oryginalną architekturą[2]. Obecnie wiele domostw jest opuszczonych i popadających w ruinę. We wsi znajduje się Muzeum Etnograficzne[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
do zabytków zalicza się:
- Cerkiew św. Archanioła Michała, powstała w średniowieczu
- Cerkiew św. Trójcy z 1885 r.
- Kyszta Kruma Zarewa
Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]
Urodzeni[edytuj | edytuj kod]
- Georgi Nikołow (1912–1969), – kmet Kiustendiłu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2023-12-15] (bułg.).
- ↑ a b c d Протич, А: Денационализиране и възраждане на нашето изкуство от 1393 до 1879 г. София: Сборник България 1000 г, 1930, s. 398, 441.
- ↑ Вера Иванова: Неиздадени църкви в Югозападна България. Годишник на Народния Археологически музей, 1926–1931, s. 261–284.