Gorna Kremena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gorna Kremena
Горна Кремена
Ilustracja
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Wraca

Gmina

Mezdra

Kmet

Georgi Nonczew

Powierzchnia

28,371 km²

Wysokość

295 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


418
14,5 os./km²

Nr kierunkowy

0910

Kod pocztowy

3154

Tablice rejestracyjne

ВР

Położenie na mapie obwodu Wraca
Mapa konturowa obwodu Wraca, na dole znajduje się punkt z opisem „Gorna Kremena”
Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Gorna Kremena”
Ziemia43°11′14,36″N 23°43′49,55″E/43,187322 23,730431

Gorna Kremena (bułg. Горна Кремена) – wieś w Bułgarii, w obwodzie Wraca, w gminie Mezdra. Według danych szacunkowych Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 września 2023 roku miejscowość liczyła 418 mieszkańców[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na terenie wsi odkryto pozostałości prehistorycznej osady, której początki sięgają epoki neolitu[2]. Podczas wykopalisk archeologicznych w 1973 roku zbadano grodzisko na terenie Zaminca – na zachód od wsi Górna Kremena[2]. Z bogatego materiału archeologicznego odnalezionego podczas wykopalisk ustalono, że prehistoryczna osada w Zamincu pod koniec epoki miedzi i kamienia była trzykrotnie zamieszkiwana oraz trzykrotnie ulegała spaleniu[2]. Podczas wykopalisk archeologicznych w 1981 r[2]. zbadano także kopiec Senjuwa znajdujący się obok wsi. Na kopcu odkryto zbudowany z kamienia tracki grobowiec, który jest pusty (cenotaf)[2]. Świadczy to o tym, że Trak zginął na wojnie, a zwłok nie odnaleziono, ale dzięki temu, że był arystokratą zbudowano mu grób i kopiec[2].

Osoby związane z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

  • Nikoła Wyłczew – bułgarski czetnik[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес [online], Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението [dostęp 2024-02-02] (bułg.).
  2. a b c d e f Богдан Николов: От Искър до Огоста. София: ИК „Алиса“, 1996. ISBN 954-596-011-1. [dostęp 2024-01-16].
  3. Александър Везенков: 9 септември 1944 г. София: Сиела, 2014, s. 368. ISBN 978-954-28-1199-2.