Granica hondurasko-salwadorska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Granica hondurasko-salwadorska to granica międzypaństwowa o długości 374,5 kilometra[1].

Przebieg granicy[edytuj | edytuj kod]

Początek granicy – trójstyk granic Gwatemali, Salwadoru i Hondurasu – Cerro Trifinio del Montecristo (2419 m n.p.m.) (14° 25'13 .75 "N ,89°21'21.35"W )[2]. Od tego miejsca linia granicy przybiera kierunek południowo-wschodni ,przechodzi przez góry Cordillera Alotepeque – Metapán ( Cerro Pital 2730 m n.p.m.). Następnie granica opiera się o rzeki Sumpul, Lempa,Unire i Goascorán i dochodzi do zatoki Fonesca (Ocean Spokojny).

Granica morska w zatoce Fonesca pozostawia po stronie honduraskiej wyspy Zacate Grande i El Tigre, a po salwadorskiej wyspy Zacatillo, Conchagüita, Menguera.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Granica powstała po proklamowaniu niepodległości przez Honduras i Salwador w 1821 r. Ponownie w 1838 roku po upadku Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej w skład której wchodziły obydwa państwa.

Obecny przebieg granicy ustaliło porozumienie pokojowe zawarte 30 października 1980 r.

W 1992 roku wyrok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze ustalił przebieg granicy morskiej w Zatoce Fonesca.

Graniczne departamenty Hondurasu[edytuj | edytuj kod]

  1. Intibucá
  2. La Paz
  3. Lempira
  4. Ocotepeque
  5. Valle

Graniczne departamenty Salwadoru[edytuj | edytuj kod]

  1. Cabaňas
  2. Chalatenango
  3. La Unión
  4. Morazán
  5. San Miguel

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]