Grosz turoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grosz turoński Ludwika IX

Grosz turoński (fr. gros tournois) – srebrna wysokowartościowa moneta francuska wprowadzona do obiegu w 1266 r. przez króla Ludwika IX Świętego.

Moneta o normatywnej wadze 4,2 g srebra próby 958/1000, miała wartość 12 denarów turońskich lub trzech angielskich szterlingów. Bito ją także za panowania Filipa III Śmiałego (1270-1285) i Filipa IV Pięknego do 1295 r. Stała się wzorcem dla licznych późniejszych groszy niderlandzkich, nadreńskich, dla bitego od 1300 r. w Czechach grosza praskiego, a za jego pośrednictwem – także dla krakowskiego grosza Kazimierza Wielkiego (ok. 1360 r.).

Typowy rewers tej monety przedstawiał kasztel miasta Tours z napisem TVRONVS CIVIS i z umieszczonymi w otoku 12 liliami (symbolizującymi 12 denarów).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Kiersnowski: Wielka reforma monetarna XIII-XIV w. Część I. Warszawa: PWN, 1969
  • Ryszard Kiersnowski: Pradzieje grosza. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1975
  • The Gros Tournois. Proceedings of the Fourteenth Oxford Symposium on Coinage and Monetary History (red. N.J. Mayhew). Oxford 1997
  • Stanisław Suchodolski: Monety z badań wykopaliskowych prowadzonych w Łeknie w latach 1987-1996. W Studia i materiały do dziejów Pałuk (red. A. M. Wyrwa). Poznań 2000, t. III, s. 337-366 (grosz turoński, s. 353-354)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]