Groszek wielkoprzylistkowy
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
![]() | ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Klad | rośliny naczyniowe | |
Klad | Euphyllophyta | |
Klad | rośliny nasienne | |
Klasa | okrytonasienne | |
Klad | dwuliścienne właściwe | |
Rząd | bobowce | |
Rodzina | bobowate | |
Rodzaj | groszek | |
Gatunek | groszek wielkoprzylistkowy | |
Nazwa systematyczna | ||
Lathyrus pisiformis L. Sp. pl. 2:734. 1753 |
Groszek wielkoprzylistkowy (Lathyrus pisiformis L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Rośnie dziko w Azji oraz wschodniej, południowej i środkowej Europie[2]. W Polsce jest bardzo rzadki, występuje tylko na Kielecczyźnie[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Do 1m wysokości, oskrzydlona.
- Liście
- Ogonek wąsko oskrzydlony. Liście złożone z 3-5 par jajowatych listków, sinych od spodu. Przylistki wielkości listków lub większe[4].
- Kwiaty
- Brudnoczerwone z ciemnym żyłkowaniem, o długości 12-14 mm.
- Owoc
- Strąk.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Bylina. Rośnie w świetlistych dąbrowach, grądach i zaroślach. Kwitnie od maja do lipca. Liczba chromosomów 2n=14.
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[5]: R (rzadki); 2016: EN (zagrożony)[6].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin[7]: VU (vulnerable, narażony).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-12].
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.