Grota Neptuna (Sanssouci)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grota Neptuna, XVIII w.

Grota Neptunarokokowa grota ogrodowa w parku Sanssouci w Poczdamie. Zaprojektowana w poł. XVIII w. przez Goerga Wenzeslausa von Knobelsdorffa na zlecenie króla Prus Fryderyka II Wielkiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grota Neptuna w trakcie renowacji
Grota Neptuna po remoncie

Grota została wzniesiona w latach 1751-54 przez Johanna Petera Benckerta i Goerga Franza Ebenhecha na podstawie projektu Goerga Wenzeslausa von Knobelsdorffa. Była częścią systemu wodotrysków (fontann, kaskad i kanałów) w parku otaczającym letnią rezydencję Fryderyka II Wielkiego w Poczdamie. Stanęła we wschodniej części parku, niedaleko wejścia z obeliskiem.

System ten jednak od początku nie funkcjonował z powodu problemów technicznych. Wodotryski w Sanssouci miały być zasilane wodą ze zbiornika na szczycie wzniesienia Ruinenberg. Woda z Haweli miała być transportowana na górę przy użyciu koni i wiatraków. Rozwiązanie to jednak nie sprawdziło się w praktyce, a pracownicy zatrudnieni do opieki nad fontannami nie posiadali odpowiedniej wiedzy inżynieryjnej, by usprawnić system.

W 1841 r. przeprowadzono pierwszą restaurację groty. W 1844 r. przebudowano znajdującą się obok groty rampę na schody marmurowe z polakierowanymi na biało wazonami cynowymi.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Na szczycie groty znajduje się figura rzymskiego boga wód, chmur i deszczu – Neptuna – dłuta J.P. Benckerta (1760-61). Wnętrze groty wyłożone jest muszlami, które należały do jednych z głównych elementów dekoracyjnych doby rokoko.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stiftung Schlösser und Gärten Potsdam-Sanssouci (wyd.): Potsdamer Schlösser und Gärten. Bau- und Gartenkunst vom 17. bis 20. Jahrhundert. Poczdam: Potsdamer Verlagsbuchhandlung, 1993, s. 113 f. ISBN 3-910196-14-4. (niem.).


Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]