Grupa Bojowa I/2010
 Emblemat GB I/2010 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 stycznia 2010 |
| Rozformowanie |
30 czerwca 2010 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. bryg. Sławomir Wojciechowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Warszawa (OHQ), Międzyrzecz (FHQ) |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
Siły szybkiego reagowania |
| Podległość | |
| Skład |
Batalion manewrowy, kompania ochrony, kompania dowodzenia, kompania inżynieryjna, kompania wsparcia |
Grupa Bojowa I/2010 (EU BG I/2010) – wielonarodowa grupa bojowa pod dowództwem polskim, pełniąca w I połowie 2010 dyżur bojowy w ramach Europejskich Sił Szybkiego Reagowania, równolegle z brytyjsko-holenderską grupą bojową.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 2004 ministrowie obrony państw członkowskich UE zatwierdzili utworzenie 13 grup bojowych, które od 2007 kolejno obejmowały dyżury bojowe. Wcześniej, bo w 2006, szefowie resortów obrony Litwy, Łotwy, Niemiec, Polski i Słowacji podpisali memorandum w sprawie utworzenia wspólnej grupy bojowej, mającej objąć dyżur w I połowie 2010[1]. Strona polska swój udział w grupie wielonarodowej, a nie wystawienie własnej, argumentowała dużym udziałem polskiego wojska w Iraku i Afganistanie oraz kilku innych mniejszych misjach natowskich i unijnych, zaś niemiecka współpracą z mniejszymi krajami UE w ich grupach bojowych.
Państwem ramowym (wydzielającym ponad połowę składu Grupy Bojowej) wybrano Polskę. Na jednostkę ramową, na bazie której sformowano grupę bojową (a w szczególności jej batalionowy element bojowy), wybrano 17 Brygadę Zmechanizowaną, doświadczoną w Afganistanie i Iraku. Resztę stanowisk obsadziły:[2]
- Dowództwo Operacji (DO, 2 KZ)
- Dowództwo Sił (11 DKPanc, 17 BZ)
- Element wsparcia (CIMIC, CGDP, 9 pr)
- Element zabezpieczenia (1 BSap)
W związku z tym brygada oraz inne jednostki wydzielające oddziały do Grupy Bojowej I/2010, rozpoczęły cykl szkoleń i manewrów, zakończonych 20 listopada 2009 oficjalną certyfikacją całej GBUE I/2010 podczas ćwiczeń Common Challenge-09[3].
Grupa Bojowa I/2010 liczyła ok. 2500 żołnierzy. Wkład poszczególnych państw wyglądał następująco:
|
|
|
Grupa była zdolna do podjęcia działań bojowych w ciągu 15 dni (pierwsze 5 dni przeznaczone są na podjęcie decyzji o użyciu sił i zaplanowanie operacji, następnych 10 na rozmieszczenie w rejonie mandatowym), po których miała rozpocząć misję trwającą od jednego do czterech miesięcy, zgodną z rozdziałami VI i VII Karty Narodów Zjednoczonych (dodatkowo mogła współdziałać z siłami ONZ i NATO, gdyby zaszła taka ewentualność. Jednak GB UE I/2010, podobnie jak poprzednie grupy bojowe Unii Europejskiej nie została użyta[4].
Polskie zaangażowanie w grupy bojowe UE[edytuj | edytuj kod]
- EU BG I/2010
- EU BG I/2013 (Weimarska Grupa Bojowa)
- EU BG I/2016 (Wyszehradzka Grupa Bojowa)
- EU BG 2019-2 (Wyszehradzka Grupa Bojowa)
- EU BG 2023-1 (Wyszehradzka Grupa Bojowa)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polsko-niemiecko-litewsko-łotewsko-słowacka Grupa Bojowa. MON. [dostęp 2009-11-11].
- ↑ Kursy dla Grupy Bojowej Unii Europejskiej. CSNPSP. [dostęp 2009-11-11].
- ↑ Grupa Bojowa UE gotowa do objęcia dyżuru. MON. [dostęp 2009-11-21].
- ↑ Grupa Bojowa na finiszu. MON. [dostęp 2010-08-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Bezpieczeństwo Narodowe”. 3-4/2007, 2007. Joanna Strzelczyk – redaktor naczelny. Warszawa: Biuro Bezpieczeństwa Narodowego. ISSN 1896-4923. (pol.).