Grupa heteroarylowa

Grupa heteroarylowa, potocznie heteroaryl lub hetaryl – grupa funkcyjna pochodząca od heteroarenu (aromatycznego związku heterocyklicznego) po odjęciu z pierścienia aromatycznego jednego atomu wodoru^[1]. Reakcje, w których dochodzi do wprowadzenia takiej grupy do cząsteczki związku chemicznego, nazywane są heteroarylowaniem^[2]^[3].

Choć grupami arylowymi nazywane są przeważnie tylko te wywodzące się od arenów, niekiedy nazwę tę stosuje się również do grup heteroarylowych^[4].

grupa 2-furylowa w 2-
(hydroksymetylo)furanie
grupa 3-furylowa w furano-3-karboksylanie metylu
grupa 2-tienylowa w kwasie (E)-3-(2-tienylo)akrylowym
grupa 2-pirolilowa w pirolo-2-karbonitrylu
grupa 3-pirydylowa w kwasie pirydylo-3-sulfonowym
grupa 3-izochinolinylowa (lub 3-izochinolilowa) w 3-izochinolinokarbonitrylu
grupa 3-chinolinylowa (lub 3-chinolilowa) w chinolino-3-karboaldehydzie

Przypisy

↑ heteroaryl groups, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.H02792, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
↑ R. Beugelmans, M. Bois-Choussy, B. Boudet. Studies on S_RN1 reactions. Part 8: New and direct arylation and hetarylation of β-dicarbonyl compounds by S_RN1. „Tetrahedron”. 38 (23), s. 3479–3483, 1982. DOI: 10.1016/0040-4020(82)85032-1.
↑ Lauren G. Mercier, Mario Leclerc. Direct (Hetero)Arylation: A New Tool for Polymer Chemists. „Accounts of Chemical Research”. 46 (7), s. 1597–1605, 2013. DOI: 10.1021/ar3003305.
↑ aryl groups, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00464, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[GoldBook-hetaryl-1] heteroaryl groups, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.H02792, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[Beugelmans-2] R. Beugelmans, M. Bois-Choussy, B. Boudet. Studies on S_RN1 reactions. Part 8: New and direct arylation and hetarylation of β-dicarbonyl compounds by S_RN1. „Tetrahedron”. 38 (23), s. 3479–3483, 1982. DOI: 10.1016/0040-4020(82)85032-1.

[Mercier-3] Lauren G. Mercier, Mario Leclerc. Direct (Hetero)Arylation: A New Tool for Polymer Chemists. „Accounts of Chemical Research”. 46 (7), s. 1597–1605, 2013. DOI: 10.1021/ar3003305.

[GoldBook-aryl-4] aryl groups, [w:] A.D.A.D. McNaught A.D.A.D., A.A. Wilkinson A.A., Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00464, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]