Gunhilda duńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gunhilda (ur. ok. 1019; zm. 18 lipca 1038) – pierwsza żona króla Niemiec, a późniejszego cesarza Henryka III, królowa Niemiec 1036-1038.

Gunhild (zwana także Kunegundą; w źródłach anglosaskich Chunihildis lub Chunelinda) była córką króla Danii Kanuta Wielkiego i jego drugiej żony Emmy z Normandii. Pod koniec 1025 została wysłana jako zakładniczka na dwór Konrada II.

W maju 1035 zaręczyła się z następcą tronu, późniejszym Henrykiem III. Ślub odbył się w Zielone Święta 1036 w Nijmegen. Przybyło na niego poselstwo jej brata Hardekanuta, który w międzyczasie objął tron duński.

Grób Gunhildy na ruinach klasztoru Limburg koło Bad Dürkheim

Na przełomie 1037 i 1038 przebywającym we Włoszech małżonkom urodziła się córka Beatrycze. Wkrótce Gunhilda zmarła prawdopodobnie na malarię i została pochowana w klasztorze Limburg.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Schwarzmeier Hansmartin, Von Speyer nach Rom. - Sigmaringen : Thorbecke, 1992

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biogram