Gwizdkor hotentocki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gwizdkor hotentocki
Parotomys brantsii[1]
Smith, 1834
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

uszkory

Rodzaj

gwizdkor

Gatunek

gwizdkor hotentocki

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Gwizdkor hotentocki[3] (Parotomys brantsii) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych[4].

Średnie wymiary[edytuj | edytuj kod]

  • Długość ciała: 13,5-17 cm
  • Długość ogona: 7,5-12 cm

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje na piaszczystych równinach Republiki Południowej Afryki - Kraj Przylądkowy.

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Gwizdkor hotentocki prowadzi kolonijny tryb życia. Kopie nory, ale buduje także naziemne gniazda z gałązek i trawy. Jest czujnym, płochliwym i ostrożnym zwierzęciem, prawie zawsze przebywający w pobliżu swojej kryjówki. Żywi się głównie liśćmi różnych gatunków łobód. Żeruje zwykle w ciągu dnia. Co 3 lub 4 lata zdarzają się masowe pojawy tego gryzonia, podczas których zwierzęta żywią się roślinami uprawnymi, wyrządzając poważne szkody.

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Samica gwizdkora hotentockiego prawdopodobnie rodzi młode 4 razy do roku. W każdym miocie przychodzą na świat od 2 do 4 młodych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Parotomys brantsii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Parotomys brantsii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 284. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Parotomys brantsii. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 9 lipca 2013]