Gyraza DNA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechanizm działania gyrazy DNA

Gyraza DNAenzym występujący u Procaryota (szczególnie u bakterii), należący do topoizomeraz typu II. Przy użyciu energii pochodzącej z hydrolizy ATP katalizuje on wprowadzanie ujemnych skrętów w helisie DNA[1].

Budowa i znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Enzym składa się z dwóch podjednostek A, które wiążą się kowalencyjnie z rusztowaniem deoksyrybozofosforanowym DNA oraz z podjednostki B, która dostarcza energię rozkładając ATP. Aktywność tych podjednostek hamuje m.in. nowobiocyna[2].

Gyraza odgrywa ważną rolę w procesie replikacji, transkrypcji oraz rekombinacji.

Inhibitory[edytuj | edytuj kod]

W lecznictwie stosuje się leki, które hamują podjednostkę A gyrazy bakteryjnej w celu zahamowania rozmnażania drobnoustrojów. Leki te należą do grupy pochodnych 4-chinolonu (kwas nalidyksowy i jego pochodne, a także fluorochinolony) i wykazują działanie bakteriobójcze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gore J, Bryant Z, Stone MD, Nöllmann M, Cozzarelli NR, Bustamante C. Mechanochemical analysis of DNA gyrase using rotor bead tracking. „Nature”. 7072 (439), s. 100-4, styczeń 2006. PMID: 16397501. 
  2. Waldemar Janiec, Jolanta Krupińska: Farmakodynamika, podręcznik dla studentów farmacji, wydanie V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 989-992. ISBN 83-200-2646-6.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]