Halicka kampania Leszka Białego (1213—1214)
| Wojna o Zjednoczenie Księstwa Halicko-Wołyńskiego | |||
| Czas |
1213 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Bóbrka (rzeka) | ||
| Wynik |
Militarne zwycięstwo Leszka białego | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Wyprawa Leszka Białego na Halicz (1213—1214) – ekspedycja księcia krakowskiego zakończona zwycięstwem nad siłami ruskimi, choć nie doprowadziła do zdobycia miasta, a jedynie do splądrowania księstwa halicko-wołyńskiego.
Kampania
[edytuj | edytuj kod]W 1213 roku książę krakowski Leszek Biały podjął wyprawę na Halicz. Przyczyną ekspedycji mogły być roszczenia księcia Daniela Halickiego do tronu księstwa halicko-wołyńskiego. Do sił Leszka dołączyli m.in. książę Aleksander z Włodzimierza oraz Wszełowod z Bełza. W odpowiedzi bojar Władysław zgromadził swoje wojska, które stanęły do walki z oddziałami Leszka nad rzeką Bóbrką. W bitwie siły Władysława zostały całkowicie rozgromione przez Polaków. Pomimo tego zwycięstwa Leszek nie zdołał zdobyć Halicza, jednak w odwecie przeprowadził rabunkową wyprawę, plądrując księstwo halicko-wołyńskie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bronisław Włodarski, Polityka Ruska Leszka Białego, t. 3, Lwów: Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu, 1927, s. 50 (pol.).