Przejdź do zawartości

Hamulec cierny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hamulec rowerowy
przemysłowy hamulec szczękowy
hamulec tarczowy w samochodzie

Hamulec ciernyhamulec, w którym pomiędzy członem hamowanym i hamującym występuje połączenie cierne. Człon hamujący (czynny) dociskany jest do hamowanego (biernego) przy wykorzystaniu mechanizmu wspomagania mechanicznego, hydraulicznego, pneumatycznego lub elektrycznego. Człon czynny jest zazwyczaj metalowym elementem lub parą elementów, w których część cierna – okładzina – wykonana jest z trudno ścierającego się oraz zapewniającego wysoki współczynnik tarcia materiałów takich jak żeliwo, staliwo, tkanina azbestowa nasycana żywicą epoksydową, wełna metalowa nasycona żywicą epoksydową, drewno, skóra, korek, filc itp. Wraz z odkryciem szkodliwości azbestu wykładziny zawierające tę substancję zostały wycofane z użycia i zastąpione innymi tworzywami kompozytowymi o podobnych właściwościach fizycznych.

Podział hamulców ciernych[1]

[edytuj | edytuj kod]

Można wyróżnić następujący podział hamulców ciernych;

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mały Poradnik Mechanika tom II, praca zbiorowa, WNT, Warszawa 1994, ISBN 83-204-1705-8