Hanjirō Sakamoto
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Hanjirō Sakamoto (jap. 坂本 繁二郎 Sakamoto Hanjirō); ur. 2 marca 1882, zm. 14 lipca 1969 – japoński malarz, reprezentant malarstwa w stylu zachodnim (yōga)[1].
Urodził się w Kurume na wyspie Kiusiu[2][3]. Pochodził z rodziny samurajskiej[2]. Był rówieśnikiem i krajanem innego malarza, Shigeru Aokiego[2]. Początkowo interesował się nawiązującym do tradycji stylem nihonga, szybko jednak zwrócił się ku uprawianiu malarstwa w stylu zachodnim[2]. W 1902 roku za namową Shigeru Aokiego wyjechał do Tokio, gdzie dołączył do niego jako uczeń Shōtarō Koyamy[2][3]. W latach 1921–1924 przebywał we Francji, gdzie studiował w Akademii Colarossiego[3].
W swojej twórczości naśladował malarstwo impresjonistów[1][2]. Malował głównie zwierzęta[1][2], przede wszystkim bydło i konie[1], a także martwe natury z maskami teatru nō[2]. Jego obrazy cechują się zgaszoną, pastelową kolorystyką[2].
W 1956 roku został odznaczony Orderem Kultury[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 811. ISBN 0-674-01753-6.
- ↑ a b c d e f g h i Miyako Murase: Sześć wieków malarstwa japońskiego. Od Sesshū do artystów współczesnych. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1996, s. 236. ISBN 83-213-3775-9.
- ↑ a b c d Helen Merritt, Nanako Yamada: Guide to Modern Japanese Woodblock Prints: 1900–1975. Honolulu: University of Hawaii Press, 1995, s. 130. ISBN 0-8248-1732-X.