Hansreia coriacea

	Hansreia coriacea
	(Schmidt, 1922)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	żukokształtne
Nadrodzina	żuki
Rodzina	poświętnikowate
Podrodzina	Scarabaeinae
Plemię	Deltochilini
Rodzaj	Hansreia
Gatunek	Hansreia coriacea
Synonimy
	Canthon affinis var. coriaceus Schmidt, 1922; Canthon affinis coriaceum Schmidt, 1922; Hansreia affinis coriacea (Schmidt, 1922);
	Canthon affinis var. coriaceus Schmidt, 1922; Canthon affinis coriaceum Schmidt, 1922; Hansreia affinis coriacea (Schmidt, 1922);
	Systematyka w Wikispecies

Hansreia coriacea – gatunek chrząszcza z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae. Endemit amazońskiej części Brazylii.

Taksonomia

Takson ten opisany został po raz pierwszy w 1922 roku przez Adolfa Schmidta na łamach „Archiv für Naturgeschichte” jako odmiana Canthon affinis. Jako lokalizację typową wskazano Amazonię^[1]^[2]. W 1944 roku wyniesiony został do rangi podgatunku przez Richarda E. Blackweldera^[3]. W 2000 roku przeniesiony został do rodzaju Hansreia przez Fernanda Z. Vaz-de-Mello^[4]. W 2015 roku rangę osobnego gatunku nadali mu Marcely Valois, Fernando Z. Vaz-de-Mello i Fernando A.B. Silva^[2].

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 7,4 do 9,6 mm. Głowa jest ciemnobrązowa z zielonym lub czerwonawym połyskiem metalicznym, a w okolicy oczu z połyskiem żółtawym lub zielonkawym. Przedplecze jest wysklepione, dwukrotnie szersze niż dłuższe, całkowicie wskutek gęstego mikroziarenkowania i oczkowatego mikroguzkowania matowe, skąpo porośnięte krótkimi szczecinkami. Krawędzie boczne między kątami bocznymi a tylnymi są w przybliżeniu proste. Pokrywy mają po dziewięć rzędów. Pygidium ma błyszczące, rozproszone, nieregularne mikroguzki. Genitalia samca mają symetryczne, w widoku bocznym prostokątne paramery długości ⅔ fallobazy, na wierzchołku zaopatrzone tak długi jak szeroki, prostokątny wyrostek; kąt wewnętrzny między brzegiem grzbietowym a szczytowym paramery jest prosty, zaś między szczytowym a brzusznym wynosi około 55°. Edeagus ma w endofallusie skleryt podkowiasty z silnie rozszerzonym na krawędzi wewnętrznej ramieniem krótszym, okrągły z wyraźnym płatkiem zewnętrznym skleryt peryferyjny prawy górny, nieregularnie ukształtowany skleryt peryferyjny frontolateralny oraz wydłużony kompleks sklerytów osiowych i podosiowych o łukowato zakrzywionym szczycie^[2].

Ekologia i występowanie

Owad ten zasiedla równikowe lasy deszczowe^[2].

Gatunek neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany ze stanów Amazonas i Pará^[2].

Przypisy

↑ A. Schmidt. 1. Bestimmungstabelle der mir bekannten Canthon-Arten. 2. Verbretungsgebiete der Canthon-Arten. 3. Neubeschreibungen von Canthon, Saproistes, Mendidius, Euparia und Ataenius. „Archiv für Naturgeschichte”. 88A (3), s. 61–103, 1922.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Marcely Valois, Fernando Zagury Vaz-de-Mello, Fernando A. B. Silva. A taxonomic review of the Neotropical genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977 (Coleoptera: Scarabaeidae, Scarabaeinae). „Zootaxa”. 4027 (2), s. 205-226, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4027.2.2.
↑ R. Blackwelder. Checklist of the coleopterous insects of Mexico, Central America, the West Indies, and South America. Part 2. „Bulletin of the United States National Museum”. 185, s. 189-265, 1944.
↑ F.Z.F.Z. Vaz-de-Mello F.Z.F.Z., Estado atual de conhecimento dos Scarabaeidae s. str. (Coleoptera: Scarabaeoidea) do Brasil, [w:] F.F. Martín-Piera, J.J.J.J. Morrone, A.A. Melic (red.), Hacia un proyecto CYTED para el inventario Y estimación de la diversidad entomológica en iberoamérica, Zaragoza: Monografías Tercer Milenio & Sociedad Entomológica Aragonesa, 2000, s. 183-195 .

[Schmidt-1] A. Schmidt. 1. Bestimmungstabelle der mir bekannten Canthon-Arten. 2. Verbretungsgebiete der Canthon-Arten. 3. Neubeschreibungen von Canthon, Saproistes, Mendidius, Euparia und Ataenius. „Archiv für Naturgeschichte”. 88A (3), s. 61–103, 1922.

[vvs-2] Marcely Valois, Fernando Zagury Vaz-de-Mello, Fernando A. B. Silva. A taxonomic review of the Neotropical genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977 (Coleoptera: Scarabaeidae, Scarabaeinae). „Zootaxa”. 4027 (2), s. 205-226, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4027.2.2.

[Blackwelder-3] R. Blackwelder. Checklist of the coleopterous insects of Mexico, Central America, the West Indies, and South America. Part 2. „Bulletin of the United States National Museum”. 185, s. 189-265, 1944.

[Vaz-de-Mello-4] F.Z.F.Z. Vaz-de-Mello F.Z.F.Z., Estado atual de conhecimento dos Scarabaeidae s. str. (Coleoptera: Scarabaeoidea) do Brasil, [w:] F.F. Martín-Piera, J.J.J.J. Morrone, A.A. Melic (red.), Hacia un proyecto CYTED para el inventario Y estimación de la diversidad entomológica en iberoamérica, Zaragoza: Monografías Tercer Milenio & Sociedad Entomológica Aragonesa, 2000, s. 183-195 .

[1]

[2]

[3]

[4]