Hansreia
Hansreia | |
Halffter et Martínez, 1977 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Nadrodzina | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj |
Hansreia |
Typ nomenklatoryczny | |
Ateuchus affinis Fabricius, 1801 |
Hansreia – rodzaj chrząszczy z rodziny poświętnikowatych i podrodziny Scarabaeinae. Obejmuje 6 opisanych gatunków. Wszystkie są endemiczne dla Amazonii.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcze o ciele długości od 7,2 do 10,4 mm[1].
Głowę mają w zarysie eliptyczną z lekkim wykrojeniem na brzegu przednim i silnym wykrojeniem na brzegu tylnym, ubarwioną ciemnobrązowo z zielonkawym połyskiem. Nadustek ma po bokach płytkiego, U-kształtnego wykrojenia dwa szersze niż dłuższe, ostre ząbki o prostych krawędziach oraz oszczecinionym pośrodkowo dołku na powierzchni grzbietowej. Szwy czołowo-nadustkowy i nadustkowo-policzkowe są silnie zaznaczone. Policzki mają silnie wypukłą krawędź boczną i drobny ząbek na przedzie. W widoku grzbietowym oczy są wąskie i rozstawione na odległość równą mniej więcej dwudziestu swoim szerokościom[1].
Przedplecze jest umiarkowanie wysklepione, dwukrotnie szersze niż dłuższe, o obrzeżonej krawędzi przedniej, zaokrąglonych i prostych kątach przednich, spłaszczonych i rozszerzonych obrzeżeniach boków, opatrzonych ostrym i najlepiej od spodu widocznym ząbkiem kątach bocznych, drobno wciętych kątach tylnych oraz niewykrojonej krawędzi tylnej, ubarwione ciemnobrązowo, na dysku z połyskiem metalicznym w odcieniu zielonym, czerwonym lub żółtym. Dysk przedplecza jest nagi i błyszczący, w tylnej części pośrodku podłużnie wciśnięty, boki zaś porośnięte krótkimi szczecinkami i bezładnie mikroguzkowane. Dołki boczne przedplecza są słabo zaznaczone. Pokrywy są zaokrąglone, o zakrzywionych, zaopatrzony w silnie rozwiniętą i kompletną listewkę bokach, każda z dziewięcioma cienkimi, u nasady szerszymi niż dalej, połyskującymi, zaopatrzonymi w podłużne punkty dołkowate, wydzielonymi żeberkowatymi krawędziami rzędy. Ubarwienie pokryw jest matowo brązowe z nasadą i bokami ciemniejszymi, zielono lub rudo połyskującymi. Powierzchnia pokryw jest drobno ziarenkowana i gęsto pokryta oczkowatymi mikroguzkami. Ósmy międzyrząd zwężony jest w przednie części. Spód tułowia jest brązowy do czarnego, pośrodku zapiersia z silnym połyskiem zielonkawym lub czerwonawym. Hypomery są niewydrążone, zaopatrzone w niekompletne żeberka ukośne. Wypukłe śródpiersie jest około sześciokrotnie szersze niż dłuższe. Odnóża przedniej pary mają uda z wykrojeniem na przedniej krawędzi przerwanym szeregiem długich szczecinek, trójkątne golenie z szeregiem małych ząbków na krawędzi zewnętrznej, trzema ostrymi zębami w wierzchołkowej ⅓ oraz ostrogą rozdwojoną u samicy i szpatułkowatą u samca, a stopy niezanikłe. Odnóża par pozostałych mają uda u podstawy węższe niż dalej i na przedniej krawędzi wykrojone ze szczecinkami tylko w wierzchołkowej połowie wykrojenia oraz walcowate golenie lekko wygięte łukowato i słabo rozszerzone u szczytu[1].
Odwłok ma na brązowym do czarnego spodzie krótkie szczecinki. Najdłuższy jest szósty z widocznych sternitów. Dłuższe niż szerokie, pionowe, pomarszczone, na szczycie zaokrąglone i obrzeżone pygidium oddzielone jest od propygidium poprzeczną listewką. Genitalia samca mają niezmodyfikowane, pozbawione szczecinek i zdobień, krótsze od fallobazy paramery. Edeagus ma w endofallusie okrągły i zaopatrzony w skierowany dozewnętrznie płatek skleryt peryferyjny prawy górny, nieregularnie ukształtowany skleryt peryferyjny frontolateralny oraz przecinkowaty z płatkiem bocznym w części przedniej kompleks sklerytów osiowych i podosiowych[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owady te zasiedlają równikowe lasy deszczowe[1].
Rodzaj neotropikalny, endemiczny dla Amazonii, znany z Wenezueli, Gujany, Surinamu, Gujany Francuskiej i północnej Brazylii, przy czym wszystkie gatunki oprócz H. affinis podawane są wyłącznie z tej ostatniej[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1977 roku przez Gonzalo Halfftera i Antonia Martíneza na łamach „Folia Entomologica Mexicana”[2]. W 2015 roku zrewidowany został przez Marcely Valois, Fernanda Z. Vaz-de-Mello i Fernanda A.B. Silvę[1].
Do rodzaju tego zalicza się 6 opisanych gatunków[1][3]:
- Hansreia affinis (Fabricius, 1801)
- Hansreia coriacea (Schmidt, 1922)
- Hansreia grossii Valois, Vaz-de-Mello et Silva, 2015
- Hansreia krinskii Valois, Vaz-de-Mello et Silva, 2015
- Hansreia oxygona (Perty, 1830)
- Hansreia peugeoti Valois, Vaz-de-Mello et Silva, 2015
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Marcely Valois, Fernando Zagury Vaz-de-Mello, Fernando A. B. Silva. A taxonomic review of the Neotropical genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977 (Coleoptera: Scarabaeidae, Scarabaeinae). „Zootaxa”. 4027 (2), s. 205-226, 2015. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4027.2.2.
- ↑ G. Halffter, A. Martínez. Revision monografica de los Canthonina Americanos, IV parte. Clave para generos y subgeneros. „Folia Entomologica Mexicana”. 38, s. 29-107, 1977.
- ↑ genus Hansreia Halffter & Martínez, 1977. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2024-02-02].