Helena Łangowska-Adamczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Łangowska-Adamczyk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1933
Zabrody

Data śmierci

19 lipca 2020

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia szczękowa[1]
Doktorat

1968
Śląska Akademia Medyczna

Habilitacja

1981
Śląska Akademia Medyczna

Profesura

26 stycznia 1999

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Helena Łangowska-Adamczyk (ur. 5 sierpnia 1933 w Zabrodach[2], zm. 19 lipca 2020[3]) – polski chirurg szczękowy, prof. dr hab.[4][1]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako dziecko była więźniem niemieckiego obozu przesiedleńczego w Potulicach[2].

W 1957 ukończyła studia w Śląskiej Akademii Medycznej, następnie podjęła pracę w macierzystej uczelni. W 1960 uzyskała I stopień specjalizacji w zakresie chirurgii stomatologii, w 1968 otrzymała stopień doktora, w 1974 uzyskała II stopień specjalizacji w zakresie chirurgii szczękowej, w 1981 otrzymała stopień doktora habilitowanego[2]. 26 stycznia 1999 nadano jej tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[1].

Pracowała w II Katedrze i Klinice Chirurgii Szczękowo-Twarzowej na Wydziale Lekarskim w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, była kierownikiem tej jednostki[2][1].

W PRL została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[2], w 2002 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Grób prof. Heleny Łangowskiej-Adamczyk na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Prof. dr hab. Helena Łangowska-Adamczyk (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-07-25].
  2. a b c d e Kto jest kim w polskiej medycynie. Informator biograficzny, wyd. Interpress, Warszawa 1987, s. 396
  3. śp. prof. dr hab. n. med. Helena Łangowska-Adamczyk
  4. Helena Łangowska-Adamczyk. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2020-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-25)]. (pol.).
  5. M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 778