Hellinsia curvatura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hellinsia curvatura
Gielis, 2016
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Podrząd

Glossata

Infrarząd

motyle różnoskrzydłe

Rodzina

piórolotkowate

Podrodzina

Pterophorinae

Rodzaj

Hellinsia

Gatunek

Hellinsia curvatura

Hellinsia curvaturagatunek motyla z rodziny piórolotkowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2016 roku przez Ceesa Gielisa na łamach „Boletín de la Sociedad Entomológica Aragonesa”. Jako lokalizację typową wskazano São Joaquim w brazylijskim stanie Santa Catarina[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Motyl osiągający 21 mm rozpiętości skrzydeł. Głowę ma błyszcząco białą z białymi czułkami i głaszczkami. Tułów wraz z tegulami mają kolor połyskująco biały. Skrzydło przednie powcinane jest do 3/5 długości. Ubarwienie wierzchu ma błyszcząco białe z bladoszarobrązowymi znakami, spodu bladoszarobrązowe, a strzępiny błyszcząco białe. Skrzydło tylne jest błyszcząco białe z wierzchu, bladoszarobrązowe od spodu, błyszcząco białe na strzępinach i opatrzone bladobrązowoszarymi łuskami na żyłkach. Odnóża są połyskująco białe. Te tylnej pary mają po dwie pary ostróg, z których środkowe są dłuższe niż boczne, a dystalne krótsze niż proksymalne. Na grzbiecie segmentów białego odwłoka od trzeciego do ósmego występują słabo odznaczające się szarawe linie[1].

Samiec ma wyposażone w krawędzie kukularne, niesymetrycznie zbudowane walwy – lewa jest zaopatrzona w długi, smukły i równomiernie zakrzywiony wyrostek sakularny osiągający ⅔ jej długości, prawa natomiast nie ma wyrostka sakularnego. Poza tym jego genitalia cechują się dwupłatowym tegumenem, nieco poszerzonym w części odsiebnej unkusem długości ⅔ tegoż, przysadzistą jukstą z dwoma niesymetrycznymi ramionami anellusa, wąskim winkulum oraz bardzo słabo zakrzywionym, na szczycie stępionym edeagusem bez cierni[1].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad neotropikalny, endemiczny dla Brazylii, znany tylko z lokalizacji typowej. Odnaleziony w styczniu na rzędnych 1400 m n.p.m.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Cees Gielis. Review of the Neotropical Species of theFamily Pterophoridae, Part 6: Additions from Brazil (Lepidoptera) Cees Gielis. „Boletín de la Sociedad Entomológica Aragonesa (S.E.A.)”. 58, s. 33–52, 2016. ISSN 1134-9064.