Henryk Śmigielski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Śmigielski
Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1911
Rzyszczów

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1993
Budapeszt

profesor nadzwyczajny inżynier nauk technicznych
Specjalność: telekomunikacja
Profesura

1954

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Henryk Śmigielski (ur. 7 grudnia 1911 w Rzyszczowie k. Kijowa, zm. 4 stycznia 1993 w Budapeszcie, Węgry[1]) – polski inżynier telekomunikacji, profesor nadzwyczajny Politechniki Warszawskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Czesława (zm. 1929) i Heleny z domu Nikelborn[1].

Od 1954 profesor nadzwyczajny telekomunikacji, w latach 1965–1969 prorektor Politechniki Warszawskiej, prodziekan Wydziału Komunikacji PW. Kierował Katedrą Techniki Komunikacyjnej, był redaktorem naczelnym Zeszytów Naukowych Politechniki Warszawskiej.

Od 1942 był mężem Krystyny Stefanii z Wiercińskich (zm. 1985). Ich córkami są: Maria Bronisława (ur. 1944) i Barbara Elżbieta (ur. 1949)[1].

Zmarł w Budapeszcie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 182-6-26,27)[2][3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Henryk Śmigielski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-03-16].
  2. Cmentarz Stare Powązki: JÓZEF OLSZTYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-03-16].
  3. Andrzej Liczbiński, „Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000”.
  4. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 118 „za zasługi położone w dziele organizacji administracji kolejowej oraz odbudowy i uruchomienia komunikacji i transportu kolejowego na terenie kraju”.
  5. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.