Henryk Dudek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Henryk Dudek (1878–1954) – inżynier, porucznik artylerii Wojska Polskiego, urzędnik
  • Henryk Dudek (1885–1974) – inżynier górniczy, porucznik artylerii Wojska Polskiego[a]
  • Henryk Dudek (ur. 1896) – inżynier, podpułkownik artylerii Wojska Polskiego

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Henryk Dudek ur. 14 lipca 1885 w Krośnie, w rodzinie Wojciecha i matki z domu Gorczyca. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. Armii. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Armat Polowych Nr 28, który w 1916 został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 2, a w 1918 na Pułk Artylerii Polowej Nr 102[1][2][3]. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915, a na stopień porucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917[4][5][6]. Został odznaczony Srebrny i Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej oraz Krzyżem Wojskowym Karola[3]. W kampanii wrześniowej 1939 walczył w szeregach 24 dywizjonu artylerii ciężkiej. 18 września 1939 w m. Mokratyn dostał się do niewoli niemieckiej[7]. Był właścicielem Kopalni Nafty „Długoszówka” w Woli Komborskiej, która 30 sierpnia 1946 przeszła na własność Państwa[8]. Zmarł 8 sierpnia 1974 i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Krośnie. W tym samym grobie pochowana została Helena Dudek (1901–1994)[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 715.
  2. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 957.
  3. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1184.
  4. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 676.
  5. ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 861.
  6. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1072.
  7. ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-11-21].
  8. ↑ M.P. z 1946 r. nr 98, poz. 182.
  9. ↑ Henryk Dudek. Urząd Miasta Krosna. [dostęp 2023-11-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Dudek&oldid=71911691”