Henryk Lewandowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Lewandowski
Data i miejsce urodzenia

10 września 1929
Zamość

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2008
Warszawa

Rodzaj działalności

działacz środowisk represjonowanych i kombatantów żydowskich

Przynależność

Stowarzyszenie Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej

Grób Henryka Lewandowskiego

Henryk Lewandowski (ur. 10 września 1929 w Zamościu, zm. 1 lutego 2008 w Warszawie) – polski działacz środowisk represjonowanych i kombatantów żydowskich z okresu II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Zamościu w rodzinie żydowskiej, jako syn Dawida Garfinkiela (1908–1985) i Marii z domu Jungman (1908–1942). Podczas II wojny światowej przebywał w zamojskim getcie, skąd udało mu się zbiec, na krótko przed jego likwidacją. Następnie ukrywał się w Warszawie, a od 1944 w okolicach Łowicza. Po zakończeniu wojny osiadł w Warszawie.[1]

Był jednym z nielicznych Żydów z Zamościa, którzy po II wojnie światowej nie opuścili Polski[2]. Przez wiele lat zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej. Był także członkiem Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. Swoje wspomnienia wojenne zawarł w części pierwszej książki pt. Dzieci Holocaustu mówią.... Pochowany jest na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII, rząd 6, grób 32)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]