Herb Jawora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Jawora
Ilustracja
Typ herbu

miejski

Pierwsza wzmianka

XIV w.

Herb Jawora – jeden z symboli miasta Jawor w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]

Herb przedstawia jedną tarczę w dolnej krawędzi zaokrągloną z wyobrażeniem św. Marcina na koniu, odcinającego mieczem połę płaszcza oraz siedzącego pod nim półnagiego, przepasanego czerwoną chustą żebraka, z uniesionymi ku górze rękami. Pole tarczy herbowej jest błękitne, św. Marcin w złotej aureoli, na białym koniu, płaszcz św. Marcina i chusta żebraka są czerwone.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy wizerunek św. Marcina jako rycerza siedzącego na koniu powoli stąpającego w prawą stronę, z głową w aureoli, odcinającego mieczem połę swego płaszcza dla stojącego z tyłu za koniem żebraka, pojawia się w dokumentach Jawora z lat 1300, 1336 i 1340 jako pieczęć. W latach osiemdziesiątych XVI wieku zaszły istotne zmiany w pieczęci miejskiej Jawora. Wyobrażała ona dwie obok siebie lekko nachylone ku sobie tarcze herbowe, z szachownicą po prawej i dotychczasowym godłem miasta, św. Marcinem na koniu, po lewej stronie, spięte u góry hełmem z bujnymi labrami, z trójkątnym pióropuszem z szachownicą powtórzoną z pola tarczy prawej. W dwutarczowej postaci herb przetrwał aż do 1945 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]