Tarcza herbowa
Tarcza herbowa – element herbu.
Spis treści
Kształt[edytuj]
Kształt tarczy herbowej wywodzi się od tarczy obronnej. Zmieniał się on na przestrzeni wieków zależnie od kraju (wpływów obcych) i aktualnej mody. W czasach heraldyki żywej, tzn. będącej odzwierciedleniem rzeczywistego uzbrojenia rycerza, kształt tarczy ewoluował wraz z rozwojem rynsztunku i zbroi.
Z czasem jej kształt odchodził od swojego źródła i był coraz swobodniej stylizowany, zgodnie z wymaganiami epoki. W niektórych przedstawieniach heraldycznych (pieczęcie, guziki mundurowe, monety) tarcza bywa pomijana i przedstawiane jest samo godło. W ciągu wieków uwidoczniło się szczególne upodobanie niektórych narodów do specjalnego typu tarczy. Tarcze te przyjęto nazywać zwyczajowo narodowymi, choć jest to pewnym uogólnieniem. Nie istnieją reguły heraldyczne zakazujące stosowania w herbie polskim tzw. tarczy niemieckiej lub francuskiej.
Kształt tarczy nie jest zazwyczaj zdefiniowany w opisie herbu, i jest dozwolona dowolność w stosowaniu różnych wzorów. Zasadniczą sprawą jest stosowanie tarczy w tym samym stylu co reszta elementów herbu. Sporadycznie tylko spotyka się w nadaniach herbów ścisłe określenie kształtu tarczy, w takich rzadkich przypadkach dowolne jej zmienianie jest już nadużyciem.
Przykłady narodowych kształtów tarcz[edytuj]
-
francuska średniowieczna
-
francuska nowoczesna
-
niemiecka
-
włoska
-
angielska
-
szwajcarska
-
polska
-
hiszpańska
Kształt europejskich tarcz herbowych na przestrzeni dziejów[edytuj]
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| XIII w. | XIII w. | XIV w. | XV w. | XV w. | XV w. | XV w. | XV w. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| XVI w. | XVI w. | XVII w. | XVII w. | XVIII w. | XVIII w. |
 |
 |
 |
 |
| XIX w. | XIX w. | XIX w. | XIX w. |
Zobacz też[edytuj]
|
|||||||||||||||||||||||
