Herb Mieszkowic
| |
| Typ herbu | |
|---|---|
Herb Mieszkowic – jeden z symboli miasta Mieszkowice i gminy Mieszkowice w postaci herbu[1].
Wygląd i symbolika[edytuj | edytuj kod]
Herb przedstawia na białej tarczy dwa brunatne niedźwiedzie stojące na zielonej murawie i wsparte przednimi łapami o pień jodły[2].
Herb nawiązuje do nazwy miasta. Przed 1947 rokiem Bärwalde (w języku niemieckim Bär oznacza niedźwiedzia, Wald oznacza las) oraz po 1947 gdyż słowo „mieszek” także oznacza niedźwiedzia[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsza pieczęć miasta, datowana na 1321 r., przedstawia dwa wspięte niedźwiedzie, między nimi dąb, ponad konarami drzewa widoczny jest ptak (najprawdopodobniej orzeł – symbol margrabiów brandenburskich) zwrócony w prawą stronę. Napis na pieczęci: „+ SIGILLVM * CIVITATIS * BEREN * WOLD”[4]. Niemalże identyczny wizerunek pojawia się na, datowanej na pierwszą połowę XIV w. pieczęci sekretnej (najstarszy znany egzemplarz pochodzi z 1506 r.). Dąb jako drzewo herbowe widnieje na dzwonie z 1756 r. znajdującym się w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Mieszkowicach. Z czasem zamiast dębu pojawiła się jodła.
Nazwę miasta (pierwsza wzmianka z 1295 r. – Berenvalde) i wizerunek niedźwiedzia (niem. Bär) w herbie starają się wyjaśnić dwie koncepcje[3]: pierwsza odnosi się rodu von Behr, który miał niedźwiedzia w herbie; zasiedlenie ziemi mieszkowickiej było prawdopodobnie organizowane przez nich jako lokatorów generalnych, podobnie jak ziemi pełczyckiej[5]. Druga koncepcja nawiązuje do margrabiego Albrechta Niedźwiedzia (Albrecht der Bär), żyjącego w latach 1100-1170.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uchwała nr VII/67/2019 Rady Miejskiej w Mieszkowicach z dnia 13 czerwca 2019 r. w sprawie ogłoszenia tekstu jednolitego Statutu Gminy Mieszkowice. Biuletyn Informacji Publicznej. [dostęp 2021-06-23].
- ↑ Uchwała Nr XXIV/199/96 Rady Miasta i Gminy Mieszkowice z dnia 27 czerwca 1996 r. ws. Statutu Gminy Mieszkowice.. Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego Nr 21, Poz. 371. [dostęp 2021-06-23].
- ↑ a b Beata Woźniak: Mieszkowice. Wyd. I. Wołczkowo: Oficyna IN PLUS, 2003, s. 16-17. ISBN 83-910827-9-2.
- ↑ Kreis Königsberg/Neumark. Erinnerungen an einen ostbrandenburgischen Landkreis. Berlin/Bonn: Westkreuz-Verlag GmbH, 1996, s. 177.
- ↑ Christian Gahlbeck. Tak zwana Nowomarchijska Księga Ziemska margrabiego Ludwika Starszego z 1337 roku. Studia nad podziałem terytorialnym i przekazem historycznym. „Nowa Marchia - prowincja zapomniana - wspólne korzenie”. Zeszyty Naukowe nr 2, s. 23, 2005. Gorzów Wlkp.: Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna. ISSN 1733-1730.