Heterostygninae
| Heterostygninae | |
| Roewer, 1913 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina |
Heterostygninae |
Heterostygninae – podrodzina kosarzy z podrzędu Laniatores i rodziny Stygnidae. Nazwa podrodziny pochodzi od opisanego w 1913 roku przez Roewera, monotypowego rodzaju Heterostygnus, który został w 1997 roku zsynonimizowany z rodzajem Stygnidius przez Pinto-da-Rochę. Większość obecnie znanych gatunków należy do rodzaju Stygnoplus[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkują Amerykę Południową od Peru po Wenezuelę i Brazylię[1].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzina liczy ponad 25 gatunków należących do rodzajów[1]:
- Eutimesius Roewer, 1913
- Innoxius Pinto-da-Rocha, 1997
- Minax Pinto-da-Rocha, 1997
- Ricstygnus Kury, 2009[2]
- Stenostygnellus Roewer, 1913
- Stygnidius Simon, 1879
- Stygnoplus Simon, 1879
- Timesius Simon, 1879
- Yapacana Pinto-da-Rocha, 1997
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Joel Hallan's Biology Catalog: Stygnidae. [dostęp 2012-07-25].
- ↑ A. B. Kury. A new genus of Stygninae from a relictual rainforest in Ceará, northeastern Brazil (Opiliones, Laniatores, Stygnidae). „Zootaxa”. 2057, s. 63-68, 2009.