Hilarimorphidae
| Hilarimorphidae | |
| Hendel et Beier, 1937 | |
| Okres istnienia: kreda wczesna–dziś | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Hilarimorphidae |
Hilarimorphidae – rodzina muchówek z podrzędu krótkoczułkich i nadrodziny Asiloidea.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1937 roku przez Friedricha G. Hendla i Maxa Beiera[1]. Pozycja filogenetyczna Hilarimorphidae jest niepewna. Według pracy Wiegmanna i innych z 2011 roku rodzina ta stanowi grupę siostrzaną dla Acroceridae[2]. Zaliczany tu dawniej rodzaj Apystomyia przeniesiono w 1994 do rodziny Apystomyiidae[3], w której w 2011 umieszczono również zaliczony początkowo do Hilarimorphidae rodzaj Hilarimorphites[4]. Po tych zmianach rodzina obejmuje tylko dwa rodzaje: znany wyłącznie z wczesnej kredy Cretahilarimorpha oraz współczesny Hilarimorpha[1]. Pierwszy jest monotypowy[1], drugi zaś obejmuje ponad 30 opisanych gatunków[5].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Muchówki o przysadzistym ciele długości od 1,8 do 7,2 mm, ubarwionym ciemno ze skrzydłami przezroczystymi do jasnobrązowych. Głowę mają w zarysie prawie owalną, o wklęśniętej potylicy[5]. Oczy są na wewnętrznej krawędzi szeroko wykrojone przy nasadach czułków i poniżej nich[1]. Samce Hilarimorpha są holoptyczne, a samice tego rodzaju i samce rodzaju Cretahilarimorpha dychoptyczne. Biczyk czułków w przypadku Hilarimorpha jest dwuczłonowy, a u Cretahilarimorpha siedmioczłonowy. Głaszczki są dwuczłonowe, u Hilarimorpha krótkie, zaś u Cretahilarimorpha silnie wydłużone[1].
Tułów ma małe płaty postpronotum i krótką, prawie trójkątną tarczkę. Otokowa żyłka kostalna jest szersza wzdłuż przedniego brzegu skrzydła. Żyłka subkostalna jest prosta, u Hilarimorpha sięgająca żyłki kostalnej za, a u Cretahilarimorpha za żyłką poprzeczną radialno-medialną. Sektor radialny ma trzy odgałęzienia. Żyłka radialna R4+5 rozdwaja się na żyłkę R4 i zakończoną na wierzchołku lub w pobliżu wierzchołka skrzydła żyłkę R5. U Hilarimorpha komórka bazymedialna jest dłuższa od bazyradialnej, natomiast u Cretahilarimorpha są zbliżonej długości. Żyłka medialna M3 oraz żyłka poprzeczna dm-cu, a co za tym idzie komórka dyskomedialna nie występują[1][5]. Odnóża są wydłużone, o krótkich biodrach, wrzecionowaty udach oraz liniowatych goleniach i stopach[5]. Tylne uda mają na przedniej powierzchni charakterystyczny czopek. Stopy cechują się silnie zredukowanym lub całkiem zanikłym empodium[1].
Narządy rozrodcze samców mają duże, brzusznie zespolone gonokoksyty z wcięciem pośrodku wierzchołkowego brzegu[1][5]. U Hilarimorpha smukły edeagus otoczony jest osłonką, utworzoną przez zlane paramery[5].
Występowanie i biologia[edytuj | edytuj kod]
Rodzina ta zasiedla północną strefę umiarkowaną. 30 gatunków znanych jest z Ameryki Północnej, 1 z Japonii i 2 z Europy Środkowej[5]. W Polsce stwierdzono tylko Hilarimorpha tristis[6].
Stadia rozwojowe i bionomia tych muchówek pozostają nieznane. Postacie dorosłe w Ameryce Północnej poławiane były na Cryptotaenia canadensis i wierzbach rosnących na brzegu strumienia o żwirowatym dnie[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Justine Myskowiak, Dany Azar, André Nel. The first fossil hilarimorphid fly (Diptera: Brachycera). „Gondwana Research”. 35, s. 192-197, 2016. DOI: 10.1016/j.gr.2015.05.003.
- ↑ B.M. Wiegmann, M.D. Trautwein, I.S. Winkler, N.B. Barr, J.-W. Kim, C. Lambkin, M.A. Bertone, B.K. Cassel, K.M. Bayless, A.M. Heimberg, B.M. Wheeler, K.J. Peterson, T. Pape, B.J. Sinclair, J.H. Skevington, V. Blagoderov, J. Caravas, S.N. Kutty, U. Schmidt-Ott, G.E. Kampmeier, F.C. Thompson, D.A. Grimaldi, A.T. Beckenbach, G.W. Courtney, M. Friedrich, R. Meier, D.K. Yeates. Episodic radiations in the fly tree of life. „Proceedings of the National Academy of Science”. 108, s. 5691–5695, 2011.
- ↑ D.K. Yeates. The cladistics and classification of the Bombyliidae (Diptera: Asiloidea). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 219, s. 1–191, 1994.
- ↑ D.A. Grimaldi, A. Arillo, J.M. Cumming, M. Hauser. Brachyceran Diptera (Insecta) in Cretaceous ambers, Part IV, significant new orthorrhaphous taxa. „ZooKeys”. 148, s. 293–332, 2011.
- ↑ a b c d e f g h Donald W. Webb: Hilarimorphidae. W: Manualof Nearctic Diptera Vol. I. J. F. McAlpine, B.V. Peterson, G.E. Shewell, H.J. Teskey, J.R. Vockeroth, D.M. Wood (red.). Ottawa, Ontario: Biosystematics Research Institute, 1981, seria: Monograph. ISBN 0-660-10731-7.
- ↑ J. Razowski (red.), T. Zatwarnicki (kompilacja i aktualizacja): Wykaz Muchówek Polski Check-list of Polish Diptera Wersja: IV 2001. 2001. [dostęp 2016-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)].