Everus S1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Honda Li Nian S1)
Everus S1
Ilustracja
Everus S1 przed liftingiem
Producent

Everus

Zaprezentowany

Kwiecień 2011

Okres produkcji

2011–2016

Miejsce produkcji

Kanton

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

4-drzwiowy sedan

Skrzynia biegów

5-biegowa manualna
5-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4420 mm
4460 mm (FL)

Szerokość

1690 mm

Wysokość

1495 mm
1505 mm (FL)

Rozstaw osi

2450 mm

Masa własna

1120 kg

Zbiornik paliwa

42 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

500 l

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Honda City

Pokrewne

Honda Fit

Konkurencja

Chevrolet Sail

Everus S1samochód osobowy klasy subkompaktowej produkowany pod chińską marką Everus w latach 2011–2016.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Everus S1 - tył
Everus S1 po liftingu
Everus S1 - tył po liftingu

Pod koniec 2010 roku chińsko-japońskie joint-venture Guangqi Honda przedstawiło pierwszą oficjalną zapowiedź miejskiego sedana mającego konkurować na lokalnym, chińskim rynku z podobnych rozmiarów tanimi konstrukcjami trójbryłowymi[1]. Oficjalna premiera modelu pod nazwą Everus S1 odbyła się wiosną 2011 roku. Pojazd powstał jako bliźniacza konstrukcja wobec wycofanej z produkcji w 2008 roku czwartej generacji Hondy City[2], różniąc się od niej minimalnymi różnicami wizualnymi - innymi wkładami lamp oraz zmodyfikowaną atrapą chłodnicy i ozaczeniami producenta[3].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

Po dwóch latach produkcji Everusa S1, w kwietniu 2013 roku przedstawiono model po głębokiej modernizacji. Samochód zyskał obszerniejsze różnice względem Hondy City, z większymi reflektorami, innym kształtem zderzaków i atrapy chłodnicy. Projekt zmian objął także pas tylny, gdzie zastosowano inny kształt lamp, a także przeniesiono miejsce na tablicę rejectacyjną na zderzak[4].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Everus S1 był oferowany wyłącznie na rynku chińskim jako jedyny model tej marki, pozostając w sprzedaży łącznie przez 5 lat pomiędzy 2011 a 2016 rokiem[5]. Samochód zniknął z rynku bez następcy, ciesząc się umiarkowaną popularnością i znajdując łącznie 7,6 tysiąca nabywców[6].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 1.3l
  • R4 1.5l


Przypisy[edytuj | edytuj kod]