Honorata Leszczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Honorata Leszczyńska
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1864
Czerniowce

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1937
Warszawa

Zawód

aktorka teatralna

Współmałżonek

Bolesław Leszczyński

Lata aktywności

1880–

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Wawrzyn Akademicki
Grób Honoraty Leszczyńskiej na cmentarzu Powązkowskim

Honorata Leszczyńska z Rapackich (ur. 16 maja 1864 w Czerniowcach, zm. 18 stycznia 1937 w Warszawie) – polska aktorka teatralna, występowała na deskach warszawskich teatrów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Wincentego Rapackiego i Józefiny Rapackiej, siostrą Wincentego Rapackiego, żoną aktora Bolesława Leszczyńskiego, matką Jerzego Leszczyńskiego.

Od dzieciństwa wychowywała się w atmosferze teatralnej. Jako dziecko występowała w krakowskim teatrze w dziecięcych rolach. Po przeprowadzce w 1870 z rodzicami do Warszawy ukończyła Instytut Maryjski, następnie kształciła się pod kierunkiem ojca. Na scenie debiutowała 5 września 1880 w warszawskim Teatrze Rozmaitości w roli Klary w Ślubach panieńskich.

Jej najlepsze role sceniczne to kreacje w dramatach Blizińskiego, Szekspira, Ibsena, Słowackiego. Występując w Poskromieniu złośnicy tak zachwyciła Stanisława Wyspiańskiego, że postanowił ją sportretować (Portret Honoraty Leszczyńskiej w roli Katarzyny z Poskromienia złośnicy Williama Shakespeare’a, 1894). Często wyjeżdżała na występy gościnne. Grała również w Krakowie.

Była członkiem zasłużonym Związku Artystów Scen Polskich.

Honorata Leszczyńska spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera A-4-28)[1][2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Spektakle teatralne (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  2. Cmentarz Stare Powązki: HONORATA LESZCZYŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  3. M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 352 „za zasługi na polu sztuki scenicznej”.
  4. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za zasługi dla polskiej sceny”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]