Huka minuta

Huka minuta
Forster et Wilton, 1973
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	Araneomorphae
Rodzina	lejkowcowate
Rodzaj	Huka
Gatunek	Huka minuta

Huka minuta – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii. Jako miejsce typowe wskazano Raetihi na Wyspie Północnej.

Morfologia

Pająk o ciele pozbawionym pigmentacji. Holotypowa samica ma karapaks długości 0,6 mm i szerokości 0,43 mm oraz opistosomę (odwłok) długości 0,66 mm i szerokości 0,48 mm. Allotypowy samiec ma karapaks 0,6 mm i szerokości 0,46 mm oraz opistosomę długości 0,6 mm i szerokości 0,42 mm. Barwa prosomy jest jasnosłomkowożółta. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch prostych w widoku grzbietowym rzędach. Oczy wszystkich par są podobnych rozmiarów z wyjątkiem oczu przednio-środkowych, które są wyraźnie mniejsze. Czworokąt utworzony przez oczy par środkowych jest 8,3 raza szerszy z tyłu niż z przodu i 8,5 raza dłuższy niż na przedzie szeroki. Szczękoczułki mają po 2 zęby na krawędziach tylnych oraz po 4 zęby na przednich krawędziach bruzd. Sternum ma prosty brzeg przedni i zakrzywione brzegi boczne.

Odnóża są jasnosłomkowożółte. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Najdłuższa para osiąga 1,31 mm długości. Pazurki górne mają po 8 ząbków, a pazurki dolne po jednym ząbku.

Opistosoma (odwłok) jest kremowa. Wyposażona jest w szerokie, trzykrotnie szersze niż długie siteczko przędne o podzielonym pólku przędnym.

Ekologia i występowanie

Gatunek ten jest endemitem Nowej Zelandii, znanym z Wyspy Północnej i Wyspy Południowej. Zasiedla lasy, gdzie bytuje w ściółce.