Husita na Baltu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Husita na Baltu – wiersz epicki dziewiętnastowiecznego czeskiego poety Svatopluka Čecha[1], będący debiutem poety, opublikowany w 1868 w czasopiśmie "Ruch". Poemat został napisany dziesięciozgłoskowcem ułożonym w strofy ośmiowersowe[2] rymowane aabbcdcd.

Hromu rachotem a vichru letem
vozy Husitů se valí světem,
vojínů v nich tváře opálené,
žen i dívek prsy rozhalené;
uprostřed tam kalich zlatoskvoucí
bledý kněz hle! tyčí ku nebesku -
uhánějí jako orkán řvoucí
za lomozu zbraní, bubnů vřesku.
autor, źródło

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Magnuszewski: Historia literatury czeskiej. Zarys. Wrocław: 1973, s. 171-174.
  2. Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 266. ISBN 978-83-233-4066-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Svatopluk Čech: Husita na Baltu. cs.wikisource.org. [dostęp 2017-02-15]. (cz.).