Ignaz Berndaner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignaz Berndaner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1954
Garmisch-Partenkirchen

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

175 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
SC Riessersee
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1972–1987 SC Riessersee
1987–1992 Hedos Monachium
1992–1994 SC Riessersee
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972–1985  RFN U-19 5 (0)
1972–1985  RFN 181 (19)
W sumie: 186 (19)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–1993 SC Riessersee (grający asystent i koordynator młodzieży)
1993–1994 SC Riessersee (grający trener)
1994–1998 ERC Ingolstadt
1998–2000 TSV Peißenberg
2000–2002 Niemcy (kobiety)
2002 Eisbären Regensburg
2004–2005 TSV Peißenberg
2005–2006 EA Schongau
2006–2008 Wanderers Germering
2008–2009 ERC Sonthofen 1999
2010–2015 SC Garmisch-Partenkirchen
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 hokej na lodzie
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)

Ignaz Berndaner (ur. 4 lipca 1954 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Ignaz Berndaner karierę sportową rozpoczął w 1971 roku w występującym w Bundeslidze SC Riessersee. Kiedy przed rozpoczęciem sezonu 1974/1975 wielu zawodników opuściło klub, Berndaner również chciał odejść do Düsseldorfer EG, jednak władze klubu nie wyraziły na to zgody, zapobiegając tym samym dalszym osłabieniom.

Później nadeszła seria sukcesów klubu, w których Berndaner miał znaczący udział: dwukrotne mistrzostwo (1978, 1981) i wicemistrzostwo Niemiec (1979), zajął 3. miejsce w Bundeslidze w sezonie 1979/1980 oraz w Pucharze Europy w sezonie 1981/1982. Ponadto w sezonie 1974/1975 został wybranym najlepszym obrońcą w Bundeslidze w sezonie 1977/1978 ponownie został wybranym najlepszym obrońcą w Bundeslidze oraz został wybrany do drużyny gwiazd, co udało mu się również w sezonie 1978/1979, a także został wybranym Hokeistą Roku 1978[1]. Następnie klub zaczął zmagać się z problemami finansowymi i sportowymi, jednak Berndaner zdecydował się na pozostanie i odrzucał lukratywne oferty. Po zajęciu 10. miejsca w sezonie 1986/1987, powodującego spadek do 2. Bundesligi, Berndaner chciał pozostać w klubie, jednak problemy klubu były zbyt poważne, w związku z czym przeniósł się do Hedosu Monachium, z którym w sezonie 1988/1989 awansował do Bundesligi. Po sezonie 1991/1992 wrócił do SC Riessersee, w którym był także koordynatorem młodzieży oraz asystentem trenera Joachima Ziesche. Po sezonie 1993/1994 zakończył karierę sportową.

Łącznie w Bundeslidze, w fazie zasadniczej rozegrał 813 meczów, w których zdobył 597 punktów (199 goli, 398 asyst) oraz spędził 649 minut na ławce kar, w fazie play-off rozegrał 30 meczów, w których zdobył 18 punktów (3 gole, 15 asyst) oraz spędził 34 minuty na ławce kar, natomiast w 2. Bundeslidze rozegrał 102 mecze, w których zdobył 75 punktów (11 goli, 64 asysty) oraz spędził 91 minut na ławce kar.

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Naz.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Ignaz Berndaner w 1973 roku z reprezentacją RFN U-19 wystąpił w mistrzostwach Europy juniorów 1973 w sowieckim Leningradzie, na których rozegrał 5 meczów, a reprezentacja RFN U-19 zajęła ostatnie, 6. miejsce, tym samym spadając do Grupy B.

W seniorskiej reprezentacji RFN w latach 1972–1985 rozegrał 181 meczów, w których 40 punktów (19 goli, 21 asyst) oraz spędził 70 minut na ławce kar. Dwukrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1976, 1984). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijskibrązowy medal[2]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy[3].

Na początku lat 80. zrezygnował z gry w reprezentacji RFN, by mieć więcej czasu na budowę swojego nowego domu.

Ponadto 9-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1973 – spadek do Grupy B, 1974, 1975 – awans do Grupy A, 1976, 1977, 1978, 1979, 1982, 1983) oraz w Canada Cup 1984, w których reprezentacja RFN, której Berndaner był kapitanem na tym turnieju, zajęła ostatnie, 6. miejsce.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Ignaz Berndaner jeszcze w trakcie kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W 1992 roku został grającym koordynatorem młodzieży oraz asystentem trenera Joachima Ziesche w SC Riessersee. Po zajęciu przedostatniego, 11. miejsca w sezonie 1992/1993 powodującego spadek do Oberligi, Berndaner przejął stanowisko trenera klubu, którego prowadził w sezonie 1993/1994. W latach 1994–1998 trenował ERC Ingolstadt, natomiast w latach 1998–2000 trenował TSV Peißenberg.

W latach 2000–2002 był selekcjonerem kobiecej reprezentacji Niemiec. 15 marca 2002 roku został trenerem Eisbären Regensburg[4], jednak po kilku miesiącach został zastąpiony przez swojego kolegę z reprezentacji RFN, Ericha Kühnhackla. Następnie trenował kluby Bayernligi: TSV Peißenberg (2004–2005), EA Schongau (2005–2006), Wanderers Germering (2006–2008) oraz ERC Sonthofen 1999 (2008–2009).

W latach 2010–2015 trenował kobiecą drużynę SC Garmisch-Partenkirchen.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

SC Riessersee
Hedos Monachium
Reprezentacyjne

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ignaz Berndaner w bazie Eurohockey.com (ang.)
  2. Ignaz Berndaner w bazie Sports-reference.com (ang.)
  3. Stadt Landshut, Sportchronik 1974-76
  4. Ignaz Berndaner neuer Trainer der Regensburger Eisbären [data dostępu: 2002-03-15] (niem.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]