Implozja (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat eksplozji (na górze) i implozji (na dole)

Implozja (łac. im- 'w, do, ku' i (ex)plosio)[1] – przeciwieństwo eksplozji ze względu na kierunek wybuchu, nagłe zapadanie się materii w zamkniętym obszarze (w szczególności, zapadanie się ścianek naczynia[2]) pod wpływem panującego w nim podciśnienia[3].

Implozja towarzyszy np. stłuczeniu żarówki lub kineskopu – w obu przypadkach okruchy pękającego szkła przyspieszają pod wpływem różnicy ciśnień pomiędzy ciśnieniem atmosferycznym na zewnątrz i próżnią (lub rozrzedzonym gazem) wewnątrz; okruchy te uderzają w przeciwległe ścianki naczynia, powodując dalsze pękanie, a także ulegają wzajemnym zderzeniom, w wyniku czego zostają wyrzucone na zewnątrz obszaru implozji.

Implozja może być również następstwem eksplozji. W wyniku implozji gwiazd o dostatecznie dużej masie powstają czarne dziury.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik Wyrazów Obcych. [dostęp 2017-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-29)].
  2. implozja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-04-01].
  3. Weird Science