Imprinter
Imprinter – urządzenie służące do ręcznej akceptacji tłoczonych (embosowanych) kart bankowych. Zwane są również żelazkami bądź ręcznymi powielaczami. Obecnie prawie całkiem zastąpione przez nowocześniejsze urządzenia elektroniczne, wykorzystywane w sytuacjach awaryjnych[1][2].
Imprinter nie ma żadnego połączenia z bankiem, a ewentualnej autoryzacji akceptant karty może dokonać tylko telefonicznie, również telefonicznie przesyłane jest zestawienie transakcji z takiego „terminala” do banku. Z tego powodu wykorzystanie imprintera i wypukłej karty jest bardzo podobne do płacenia czekiem bankowym.
Zasada działania polega na wykonaniu odcisku karty na specjalnym blankiecie (rodzaj papieru samokopiującego) w kilku egzemplarzach. Karta płatnicza musi być wypukła, aby dane na niej wytłoczone mogły zostać odwzorowane na blankiecie.
Według danych Narodowego Banku Polskiego nie są one używane w Polsce od 2015[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ imprinter [online], www.serwisprawa.pl [dostęp 2022-12-08].
- ↑ Definicja, Definicja Imprinter [online], Definicja [dostęp 2022-12-08] (pol.).
- ↑ Karty płatnicze [online], www.nbp.pl [dostęp 2023-02-07].