Inflacja akademicka
Inflacja akademicka – proces spadku wartości tytułów zawodowych (przede wszystkim licencjata i magistra) na rynku pracy, spowodowany wzrostem minimalnych wymagań stawianych kandydatom przez pracodawców.
Przyczyny[edytuj | edytuj kod]
Wymagania pracodawców rosną, gdyż zbyt wielu absolwentów szkół wyższych ubiega się o zbyt małą liczbę oferowanych miejsc pracy, które wymagają posiadania tych tytułów. Powoduje to coraz intensywniejszy wyścig o coraz wyższe wykształcenie w społeczeństwach, w których tytuł magistra nie wystarcza już do zdobycia zatrudnienia w tej samej pracy, w której jeszcze kilka lat temu wystarczyłby tytuł licencjata[1]. Kandydaci coraz częściej muszą więc starać się ukończyć studia z coraz lepszymi wynikami, dokształcać się na kursach podyplomowych lub nawet ubiegać się o stopień naukowy doktora, by wykonywać prace, które w rzeczywistości nie wymagają posiadania tak zaawansowanej wiedzy.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Termin „inflacja akademicka” nawiązuje do inflacji pieniądza, czyli spadku siły nabywczej pieniądza w wyniku zbyt dużej ilości waluty w obrocie. Termin ten jest kalką istniejącego w języku angielskim określenia academic inflation. Zostało ono spopularyzowane przez Kena Robinsona w prelekcji Czy szkoły zabijają kreatywność?[2], którą wygłosił na konferencji TED, oraz w książce Oblicza Umysłu. Ucząc się kreatywności[3].
Skutki[edytuj | edytuj kod]
W wyniku inflacji akademickiej dochodzi do sytuacji, w której absolwenci szkół wyższych zaczynają wykonywać prace, które wcześniej nie były wykonywane przez absolwentów lub były wykonywanie przez absolwentów z niższym tytułem zawodowym. Daną pracę zaczynają wykonywać osoby z coraz wyższym tytułem zawodowym, a dziedzina zaczyna być określana jako „wymagająca wyższego wykształcenia”. Nastąpił więc proces akademickiej inflacji minimalnych wymagań dla tej pracy – do pracy w rzeczywistości niewymagającej zaawansowanej wiedzy wymaga się wysokiego tytułu zawodowego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Vedder, R. The Great College-Degree Scam, The Chronicle of Higher Education, Grudzień 2010
- ↑ Ken Robinson Szkoły zabijają kreatywność
- ↑ Ken Robinson, Oblicza Umysłu. Ucząc się kreatywności, Wydawnictwo Element, Kraków 2010, ISBN 978-83-929719-1-7
- ↑ Rowntree, 'Assessing Students: How Shall We Know Them?', Routledge Grading 1987, s. 19, ISBN 1-85091-300-5
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Magister jako nowy licencjat (w języku angielskim)
- Ken Robinson: Szkoły zabijają kreatywność. kenrobinson.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-20)].